Sprawa ze skargi na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. w przedmiocie rozpoznania wniosków w sprawie postępowania egzekucyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. W. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. w przedmiocie rozpoznania wniosków w sprawie postępowania egzekucyjnego postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/2

W. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę. W jej treści zaznaczył, że skarży bezczynność, nienależyte i biurokratyczne załatwianie sprawy, działanie Urzędu Skarbowego w O. ponadto nieprzestrzeganie przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. przepisów, terminów ustawowych oraz pociągnięcia winnych do odpowiedzialności. Uzasadniając skargę wyjaśnił, że w dniu 15 czerwca 2009 r. złożył podanie - wniosek, zaś w dniu 27 czerwca 2009 r. złożył zażalenie - wniosek do Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. wraz z wezwaniem do usunięcia usterek prawnych. Do chwili złożenia skargi do sądu administracyjnego nie otrzymał odpowiedzi na pisma jak również nie usunięto usterki naruszającej jego interes prawny. Skarżący załączył do skargi szereg dokumentów m. in. kopie kierowanego do Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. pisma z dnia 15 czerwca 2009 r., zażalenia - wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. i wezwania do usunięcia naruszenia prawa z dnia 25 czerwca 2009 r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, uzasadniając to jej niedopuszczalnością jak również brakiem przesłanek bezczynności organu. Organ wyjaśnił, że od 21 października 1999 r. prowadzi postępowanie egzekucyjne w przedmiocie należności z tytułu opłaty adiacenckiej skierowane do majątku W. W. W toku postępowania dokonano szeregu czynności mających na celu zaspokojenie wierzyciela którym jest Wójt Gminy O. m. in. dokonano zajęcia wierzytelności wypłacanej w formie świadczenia emerytalnego, zajmowano inne wierzytelności, wielokrotnie badano sytuację materialną zobowiązanego stwierdzając brak nieruchomości przedstawiających wartość licytacyjną.

Naczelnik Urzędu Skarbowego zaznaczył, że od wszczęcia postępowania zobowiązany wielokrotnie kierował różnego rodzaju wnioski, zażalenia i skargi do odpowiednich organów prowadzących sprawę merytorycznie jak również do jednostek wyższej instancji. Podkreślił również, że prowadzone postępowanie egzekucyjne jest szczególnie złożone, a zobowiązany składa liczne wnioski, które winny być rozpatrywane w różnych postępowaniach równolegle i w zgodności z zapadającymi rozstrzygnięciami. Dodał, że W. W. prowadzi liczne postępowania administracyjno - sądowe z wierzycielem egzekwowanej należności czyli z Wójtem Gminy O.

W konkluzji uznał, że skarżący nie wypełnił wymogu formalnego legitymującego go do złożenia skargi na czynności organu egzekucyjnego, gdyż nie wyczerpał środków zaskarżenia w toku postępowania administracyjnego. Ponadto jego zdaniem skarga W. W. ma charakter skargi powszechnej, określonej w art. 227 kpa, a skargi tego typu nie podlegają kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga W. W. podlega odrzuceniu, aczkolwiek z przyczyn nie merytorycznych, zawartych w skardze, a wyłącznie formalnych, dlatego też Sąd nie brał pod uwagę zarzutów skargi, a skupił się w pierwszej kolejności na kwestii jej dopuszczalności.

Strona 1/2