Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA - Elżbieta Sobielarska po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej z dnia 4 stycznia 2017 r. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 listopada 2016 r., sygn. akt I SAB/Wa 1191/16 w sprawie ze skargi K. M., B. A., R. K. i J. K. na przewlekłość Ministra Energii w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczeń postanawia: 1. odrzucić skargę kasacyjną; 2. zwrócić skarżącym K. M., B. A., R. K. i J. K. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 listopada 2016 r. zobowiązał Ministra Energii do podjęcia czynności w sprawie rozpatrzenia wniosku ww. z dnia 30 kwietnia 2015 r. o stwierdzenie nieważności orzeczeń nacjonalizacyjnych, w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy. W punkcie 2 wyroku Sąd stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Ponadto Sąd w punkcie 3 zasądził od Ministra Energii na rzecz skarżących solidarnie kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Orzeczenie to wraz z uzasadnieniem zostało skutecznie doręczone pełnomocnikowi skarżących - radcy prawnemu K. H. w dniu 5 grudnia 2016 r. (k. 49 akt sądowych).
Pismem z dnia 4 stycznia 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) pełnomocnik skarżących - radca prawny K. H. wniosła od powyższego wyroku bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną. W dniu 12 stycznia 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny przekazał powyższą skargę kasacyjną według właściwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie celem nadania jej dalszego biegu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do przepisu art. 177 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - powoływanej dalej jako P.p.s.a.), skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem.
W niniejszej sprawie, jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, odpis wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 listopada 2016 r. wraz z uzasadnieniem został doręczony profesjonalnemu pełnomocnikowi skarżących w dniu 5 grudnia 2016 r. Trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął zatem z dniem 4 stycznia 2017 r. I wprawdzie skarga kasacyjna, sporządzona przez profesjonalnego pełnomocnika, została złożona za pośrednictwem poczty w ustawowym terminie do jej wniesienia, jednakże bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a nie jak stanowi art. 177 § 1 P.p.s.a. do sądu, który wydał zaskarżony wyrok. Skarga kasacyjna została zatem skutecznie wniesiona dopiero w dniu 12 stycznia 2017 r. Przyjęta przez Sąd data wniesienia skargi kasacyjnej wynika z zasady wynikającej z art. 177 § 1 P.p.s.a., który stanowi, że skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie. Oznacza to, że w przypadku wniesienia skargi kasacyjnej bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sąd ten powinien przesłać tę skargę sądowi, który wydał zaskarżone orzeczenie, w tym przypadku Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. O zachowaniu ustawowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej decyduje wówczas data przekazania przez Naczelny Sąd Administracyjny przesyłki zawierającej skargę kasacyjną na adres właściwego sądu.
Z uwagi na powyższe, przyjąć trzeba, że skarga kasacyjna w niniejszej sprawie została wniesiona w dniu 12 stycznia 2017 r., co oznacza, że została złożona z przekroczeniem ustawowego terminu, o jakim mowa w art. 177 § 1 P.p.s.a.
Wobec powyższego Sąd orzekł o odrzuceniu skargi kasacyjnej stosownie do art. 178 P.p.s.a. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.