Sprawa ze skargi T.P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Rennert po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 maja 2014 r. sprawy ze skargi T.P. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

T.P. wniosła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Zgodnie z zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z 23 kwietnia 2014 r. wezwano skarżącą do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 200 zł, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.

Powyższe wezwanie doręczono skarżącej w dniu 12 maja 2014 r., która w wymaganym terminie należnego wpisu nie uiściła.

W piśmie procesowym z dnia [...] maja 2014 r. skarżąca oświadczyła, że cofa skargę, albowiem postępowanie, którego ta skarga dotyczyła zostało zakończone.

Sąd zważył, co następuje:

Art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) stanowi, że skarżący może cofnąć skargę i cofnięcie to wiąże sąd, chyba że zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Zatem cofnięcie skargi obliguje sąd do zbadania, w oparciu o powołany wyżej art. 60 p.p.s.a., skuteczności prawnej tego cofnięcia, tzn. czy nie zmierza ono do obejścia prawa lub czy nie spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Dopiero stwierdzenie przez sąd, że skarga została cofnięta skutecznie, pozwala na umorzenie postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).

Jednakże, zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 220 § 1 i § 3 p.p.s.a, sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek skargi, od której nie zostanie uiszczona należna opłata. W takim przypadku przewodniczący wzywa wnoszącego skargę, pod rygorem jej odrzucenia, aby uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów podkreślić należy, że zbadanie skuteczności cofnięcie skargi jest dopuszczalne dopiero wówczas, gdy skarga nie zawiera braków uniemożliwiających nadanie jej dalszego biegu. Cofnięcie skargi spowoduje bowiem skutek w postaci umorzenia postępowania tylko wówczas gdy, nastąpi wszczęcie postępowania (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A, Kabat, M Niezgódka-Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, wydanie 4, s. 458). Jeżeli natomiast skarga takie braki zawiera, np. nie został uiszczony należny od niej wpis, przepis art. 220 § 3 p.p.s.a. obliguje sąd do jej odrzucenia.

Taka też sytuacja zaistniała w rozpoznawanej sprawie. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału wezwano skarżącą do uiszczenia wpisu od skargi - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwanie to doręczono jej 12 maja 2014 r., zatem wpis sądowy należało uiścić do 19 maja 2014 r. Skarżąca w powyższym terminie nie uiściła należnej opłaty, ale w dniu 12 maja 2014 r. cofnęła skargę w niniejszej sprawie.

Wobec powyższego Sąd, na podstawie art. 220 § 3 i art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. skargę odrzucił.

Strona 1/1