Sprawa ze skargi na bezczynność Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w przedmiocie umorzenia sprawy ubezpieczenia rolniczego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym Sędzia WSA Mirella Łent po rozpoznaniu w dniu 02 lutego 2012 r., na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. R. na bezczynność Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w przedmiocie umorzenia sprawy ubezpieczenia rolniczego postanawia: odrzucić skargę

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia 08 grudnia 2011r. K. R. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w przedmiocie umorzenia sprawy ubezpieczenia społecznego. W uzasadnieniu wskazała, że w dniu 20 lipca 2011r. (pismo datowane na dzień 18 lipca 2011r.) doręczyła Prezesowi KRUS wniosek o wydanie decyzji w przedmiocie umorzenia sprawy ubezpieczenia rolniczego i od tego czasu organ nie podjął żadnej czynności ani nie podał przyczyny opóźnienia w załatwieniu sprawy.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie podając, że w dniu 27 lipca 2011r. udzielił odpowiedzi na wniosek strony z dnia 18 lipca 2011r. Ponadto organ wyjaśnił, że sprawa nie należy do właściwości sądów administracyjnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych. Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się bowiem we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a.").

Zgodnie z treścią art. 3 § 1 i 2 p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4 pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Jak wynika z art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których sądową kontrolę przewidują przepisy zawarte w ustawach szczególnych.

Wniesienie skargi na bezczynność organu, dopuszczalne jest jedynie w tym zakresie, w jakim stronie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, nie każda zatem bezczynność organu będzie podlegała kognicji sądów administracyjnych. Bezczynność organu następuje wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia określonych czynności, wynikających z przepisów prawa, nie wykonuje ich w terminie przez te przepisy określonym. Innymi słowy bezczynność oznacza stan, w którym organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do wydania aktu administracyjnego lub podjęcia innej czynności, pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma na celu spowodowanie rozstrzygnięcia przez organ administracji publicznej określonej sprawy administracyjnej. Jak już zostało powiedziane, składanie skargi na bezczynność dopuszczalne jest jedynie w odniesieniu do tych aktów lub czynności, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego, nie może zatem ona dotyczyć innych czynności.

Strona 1/2