Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. D. na decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 1999 r. postanawia: odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. ustalił zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 1999 r.
Wyżej wymieniona decyzja, wraz z pouczeniem o trybie i terminie jej zaskarżenia, została doręczona - jak wynika z pocztowego potwierdzenia odbioru - skarżącemu osobiście w dniu 25 sierpnia 2005 r.
Pismem z dnia [...] strona (działając za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika) odwołała się od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z.
Po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Decyzja organu drugiej instancji, wraz z pouczeniem o trybie i terminie jej zaskarżenia, została doręczona - jak wynika z kserokopii pocztowego potwierdzenia odbioru - pełnomocnikowi strony skarżącej - adwokatowi M. M. w dniu 2 stycznia 2006 r.
Na powyższe rozstrzygnięcie organu odwoławczego, pomimo prawidłowego pouczenia, pełnomocnik strony nie wniósł skargi.
W dniu 3 kwietnia 2007 r. skarżący złożył skargę skierowaną bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, wnosząc o uchylenie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] nr [...]. Jednocześnie strona wniosła o przyznanie jej prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I SO/Wr 1/07) referendarz sądowy przyznał stronie skarżącej prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata.
Wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką pełnomocnik z urzędu - adwokat M. S. nie podjęła do dnia dzisiejszego żadnych czynności procesowych poza przedłożeniem - na wezwanie Sądu - pełnomocnictwa procesowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej upsa - skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Wyczerpanie środków zaskarżenia, przed złożeniem skargi do sądu administracyjnego, stanowi zatem podstawową przesłankę dopuszczalności skargi. Podstawową zasadą stosowaną w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest bowiem zasada pierwszeństwa postępowania administracyjnego w stosunku do sądowego, zapewniająca organowi administracji publicznej możliwość autokontroli czyli weryfikacji swoich działań. Postępowanie sądowoadministracyjne nie może zastępować postępowania administracyjnego, zatem skarga może być wniesiona dopiero po wyczerpaniu środków zaskarżenia przysługujących przed organem właściwym w sprawie.
W rozpatrywanej sprawie kwestia nie wyczerpania toku instancji jest nieco bardziej skomplikowana. Strona bowiem (działając za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika) odwołała się w postępowaniu administracyjnym od decyzji organu pierwszej instancji, jednak, pomimo wydania przez Dyrektora Izby Skarbowej decyzji w sprawie, zamiast skarżyć - zgodnie z pouczeniem - decyzję organu odwoławczego, wniosła skargę na decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] nr [...]. Strona zatem nie zastosowała się do pouczenia zawartego w skarżonej decyzji i wniosła nieprawidłowy środek zaskarżenia. Podkreślić przy tym należy, że ustanowiony dla strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym adwokat z urzędu, podtrzymał zakres żądania strony, co wynika z pełnomocnictwa procesowego udzielonego przez stronę w dniu 11 września 2007 r., które upoważnia pełnomocnika "do prowadzenia sprawy dotyczącej skargi na decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z.".
Z uwagi zatem na fakt, iż od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. przysługiwał skarżącemu do organu drugiej instancji środek odwoławczy w postaci odwołania, niedopuszczalne było złożenie przez niego skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Z zasady dwuinstancyjności postępowania wynika bowiem, iż przedmiotem skargi do sądu administracyjnego mogą być zasadniczo tylko orzeczenia wydane przez organ odwoławczy. Postępowanie sądowoadministracyjne nie może zastępować postępowania administracyjnego w tym zakresie. W związku z powyższym skargę wniesioną na orzeczenie organu pierwszej instancji należy uznać za niedopuszczalną.
Z tych względów, działając w oparciu o art. 58 § 1 pkt 6 upsa, Sąd orzekł jak w sentencji.