Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Asesor WSA Dagmara Dominik, Protokolant Anna Wojtowicz, po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki Jawnej w Ż. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie : odmowy wstrzymania wykonania decyzji p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
Przedmiotem skargi spółki jawnej A w Ż., wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu było postanowienie Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...].05.2008 r. (nr [...]), którą organ ten utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego we W. z dnia [...].03.2008 r. (nr [...]), odmawiającą wstrzymania wykonania decyzji tego organu (z dnia [...].12.2007 r., nr [...], określającej zobowiązania podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu sprzedaży oleju opałowego za poszczególne miesiące od marca do września oraz za grudzień 2006 r. (za marzec - [...], za kwiecień - [...], za maj - [...], za czerwiec - [...], za lipiec - [...], za sierpień - [...], za wrzesień - [...] oraz za grudzień - [...]).
Motywując rozstrzygnięcie, Dyrektor Izby Celnej podniósł, że w świetle konstrukcji prawnej wstrzymania wykonania decyzji (art. 224 § 2 Ordynacji podatkowej), to do podatnika, który ubiega się o wstrzymanie, należy wykazanie istnienia przesłanek ważnego jego interesu lub interesu publicznego. Tymczasem zarówno treść uzasadnienia wniosku, jak również dołączone do niego materiały nie obrazowały dostatecznie sytuacji finansowej, w jakiej znajduje się spółka, gdyż dotyczyły jedynie ponoszonych kosztów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W tym stanie rzeczy sformułowana sugestia o mających nastąpić konsekwencjach wykonania decyzji nie była wystarczająca. Nie przedstawiono, w jaki sposób zapłata podatku na podstawie nieostatecznej decyzji może wpłynąć na sytuację finansową spółki.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu spółka jawna zarzuciła naruszenie art. 122, art. 180, art.187 § 1, art. 191, art. 210 § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej.
Skarżąca podniosła w uzasadnieniu, że przedłożone przez nią dokumenty w sposób oczywisty potwierdziły jej ważny interes we wstrzymaniu wykonania decyzji, którym było bieżące prowadzenie działalności gospodarczej. Organom podatkowym przedstawiono zarówno koszty bieżącego funkcjonowania, jak i inne koszty które musiałaby ponieść wskutek natychmiastowej egzekucji. Przy tym wyraźnie zaznaczono wobec organów, że skarżąca podda się egzekucji, o ile zobowiązania podatkowe będą wynikać z decyzji ostatecznych.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej we W. wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:
Stosownie do art. 161 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania: jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę (pkt 1), w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik postępowania (pkt 2) oraz gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe (pkt 3).
Jak to powyżej przytoczono, przedmiotem skargi w niniejszej sprawie było postanowienie Dyrektora Izby Celnej we W., utrzymujące w mocy postanowienie organu pierwszej instancji, wydane na podstawie art. 224 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 50 ze zm.), odmawiające wstrzymania wykonania decyzji w sprawie podatku akcyzowego. Postanowienie wydane w trybie tego przepisu wywierać może skutki, zachowuje moc prawną (byt) do czasu zakończenia postępowania podatkowego decyzją ostateczną.
Sądowi z urzędu znana jest okoliczność, że w sprawie podatkowej została wydana decyzja ostateczna określająca wysokość zobowiązań podatkowych w podatku akcyzowym za miesiące od marca do września oraz za grudzień 2006 r., to jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...].06.2008 r., nr [...]. Sprawa ze skargi na tę decyzję zawisła przed tutejszym Sądem pod sygnaturą I SA/Wr 838/08. Na rozprawie strona skarżąca oświadczyła, że zobowiązania podatkowe, określone decyzją, zostały przez nią zapłacone.
W przedstawionych okolicznościach postępowanie sądowe w niniejszej sprawie stało się bezprzedmiotowe, albowiem rozstrzygnięcie, podjęte w trybie art. 224 § 2 Ordynacji nie może już wywoływać skutków, a przy tym zobowiązania podatkowe zostały wykonane.
Z tych względów postanowiono o umorzeniu postępowania na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.