Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Protokolant Kamilla Gos-Górska, po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi A S.A. we W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie : odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za styczeń i luty 2009 r. p o s t a n a w i a zawiesić postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu.
Przedmiotem skargi A S.A. we W. (dalej: spółka, skarżąca) jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r. nr [...], odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji tego samego organu.
Decyzją z [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego we W. odmówił spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym w łącznej kwocie 5.503.707 zł z tytułu sprzedaży energii elektrycznej dystrybutorom w okresie stycznia i lutego 2009 r. Powyższe rozstrzygnięcie zostało utrzymane w mocy decyzją Dyrektora Izby Celnej we W. z [...] r.
W dniu [...] grudnia 2009 r. spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji wydanej w wyniku postępowania odwoławczego, powołując się na wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa (art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, j.t. Dz. U. z 2005, Nr 5, poz. 60 ze zm., dalej: o.p.) oraz bez podstawy prawnej (art. 247 § 1 pkt 2 o.p.).
W treści wniosku skarżąca zaakcentowała występującą w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 28 lutego 2009 r. niezgodność przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 29, poz. 257 ze zm.), dalej: upa, z przepisami prawa wspólnotowego regulującymi kwestię opodatkowania podatkiem akcyzowym energii elektrycznej. Z treści art. 21 ust. 5 akapit pierwszy dyrektywy Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r., w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, Dz. U. UE L z 2003, nr 283, poz. 51 ze zm., dalej: dyrektywa Rady, wynika bowiem, że nie jest podatnikiem podatku akcyzowego producent, który dokonuje sprzedaży energii elektrycznej na rzecz dystrybutora. Z kolei stosownie do przepisów prawa krajowego. tj. art. 4 ust. 1 pkt 1 i 3 upa, obowiązującym we wskazanym okresie, przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym była produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych i sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju. Przepisy (art. 6 ust. 5 upa) przewidywały, że obowiązek podatkowy powstawał z dniem wydania energii elektrycznej.
Wobec powyższego odmowa zwrotu podatku akcyzowego uiszczonego przez spółkę - jako producenta energii elektrycznej - za miesiące styczeń i luty 2009 r. rażąco narusza art. 6 ust. 5 upa w zw. z art. 21 ust. 5 powołanej dyrektywy Rady w zw. z art. 5 i 6 Dyrektywy Rady z 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (92/12/EWG) oraz w zw. z art. 249 Traktatu z 25 marca 1957 r. ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w zw. z art. 217 Konstytucji, a ponadto art. 228 w zw. z art. 249 powołanego Traktatu oraz art. 72 § 1 pkt 1, art. 75 § 2 pkt 1 lit. a) i art. 77b o.p. Dodatkowo, z uwagi na odmowę organu zwrotu nadpłaty w oparciu o przesłankę "bezpodstawnego wzbogacenia", jakie wystąpiłoby po stronie spółki, akt organu - jak argumentowała dalej spółka - został wydany bez podstawy prawnej. Żaden bowiem przepis prawa podatkowego nie przewiduje takiej podstawy odmowy zwrotu nadpłaty.