Wrocław, dnia 20 maja 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Świetlikowski po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym postanawia zawiesić postępowanie.
Zaskarżoną decyzją, Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w W. z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...], odmawiającą A sp. z o.o. w W. (dalej: jako spółka) stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych - oleju smarowego o kodzie CN 2710 19 81, dokonanego w kwietniu 2012 r.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wyraził stanowisko, że oleje smarowe o kodzie CN 2710 19 81, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt b Dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania wyrobów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. UE L z 2003 r., nr 283, poz. 52 ze zm., dalej Dyrektywa Energetyczna), są zaliczane do produktów energetycznych a na podstawie art. 20 tej Dyrektywy podlegają one przepisom dotyczącym kontroli i przemieszczania zawartym w Dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r., w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L 76 z 23 marca 1992, str. 1 ze zm.).
W konsekwencji, według organu, podlegają one także uregulowaniom Dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej Dyrektywę 92/12/EWG (Dz. U. UE. L. 9 z dnia 14 stycznia 2009 r., str. 12 ze zm.).
W oparciu zaś o art. 3 ust. 3 Dyrektywy 2008/118/WE organ odwoławczy uznał, że Polska zachowała prawo do opodatkowania produktów o kodzie CN 2710 19 81, pod warunkiem, że podatek ten nie spowoduje zwiększenia formalności związanych z przekraczaniem granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi.
Na podstawie zaś art. 32 ust. 3 i ust. 5-13 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r.
o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., nr 3, poz. 11 ze zm.) w zw. z § 10 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. nr 159, poz. 1070) organ odwoławczy wskazał, że przepisy przewidujące określoną procedurę zwolnienia danego produktu od akcyzy nie mogą być uznane za naruszające swobodny handel i przepływ towarów na wolnym rynku. Nie wprowadzają one bowiem żadnych ograniczeń w obrocie tymi towarami i nie nakładają na podatników ani inne państwa członkowskie ograniczeń niezgodnych z prawem unijnym. Ponadto, w ocenie Dyrektora Izby Celnej we W., państwo musi mieć zagwarantowane prawo kontroli nad prawidłowym wykonywaniem prawa przez podatników.
W skardze na powyższe rozstrzygnięcie spółka zarzuciła następujące naruszenia przepisów prawa materialnego:
1) art. 2 ust. 4 lit. b) tiret pierwszy Dyrektywy Rady 2003/96/WE poprzez błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że ustawodawca polski, poprzez wprowadzenie zwolnienia od podatku akcyzowego dla olejów smarowych o kodzie 2710 19 81, wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe i paliwa do ogrzewania uwzględnił postanowienia Dyrektywy Energetycznej wyłączając je z systemu ujednoliconego podatku akcyzowego w sytuacji, gdy elementy konstrukcyjne podatku akcyzowego dla olejów smarowych o kodzie CN 2710 19 81, wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe i paliwa do ogrzewania jednoznacznie, wskazują, iż jest to podatek tożsamy z ujednoliconym w ramach Unii Europejskiej podatkiem akcyzowym mającym zastosowanie do produktów energetycznych, natomiast zwolnienie od podatku w żadnym wypadku nie może być utożsamiane z wyłączeniem z zakresu ujednoliconego podatku akcyzowego;