Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I sprzeciwu strony skarżącej od postanowienia referendarza sądowego z dnia 17 maja 2017 r., I SA/Wr 276/16, o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2010 r. postanawia: utrzymać w mocy postanowienie referendarza sądowego.
Skarżąca po wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w kwocie 19.479 zł, wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że od kilku lat toczy spór z organami podatkowymi, które domagają się zapłaty podatku od towarów i usług za lata 2009, 2010 i 2012. Prowadzone postępowania podatkowe doprowadziły niemalże do zaprzestania działalności gospodarczej i utraty kontraktów handlowych. W 2015 r. firma skarżącej będąca jej jedynym źródłem utrzymania poniosła stratę w wysokości 3.169.298,61 zł, a w 2016 r. strata wyniosła 1.222.207,54 zł. Działalność gospodarcza nie przynosi przychodów, które pokryłyby koszty związane ze zobowiązaniami z tytułu leasingów i kredytów, wynagrodzeń pracowników, należnych podatków i ZUS-ów. Rachunki bankowe są zajęte w postępowaniu egzekucyjnym i wszelkie środki pieniężne, które wpływają do firmy są przekazywane organowi egzekucyjnemu.
Skarżąca zwróciła uwagę, że poniosła już znaczne wydatki na obronę prawną i opłaty sądowe. Jednocześnie nie mogła przewidzieć i zabezpieczyć się finansowo na wypadek wydanych decyzji organów skarbowych.
Strona zadeklarowała, że jest w stanie uiścić na poczet wpisu od skargi kasacyjnej 1.000 zł.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach rubryka dotycząca stanu rodzinnego nie została wypełniona. Skarżąca podała natomiast, że posiada dom jednorodzinny o powierzchni 200 m2 i wartości 800.000 zł obciążony hipoteką i licznymi zajęciami komorniczymi. Posiada też objęte zajęciami środki transportu: samochód osobowy marki VW Touran, 3 naczepy cysterny i 2 ciągniki siodłowe Volvo. Źródłem dochodów skarżącej jest tylko działalność gospodarcza z zerowym dochodem. Jako zobowiązania i stałe wydatki miesięczne wymienione zostały: kredyt na dom 5.300 zł, rachunki za media około 2.000 zł, leasingi firmowe 234.051,17 zł oraz ubezpieczenia majątkowe firmowe około 105.000 zł rocznie. Strona oświadczyła, że źródłem ich pokrycia jest bieżąca działalność gospodarcza. Mieszka razem z mężem, z którym ma ustanowioną rozdzielność majątkową. Mąż utrzymuje się z renty inwalidzkiej, wynoszącej niespełna 1.000 zł. Nieruchomość położona w S. jest własnością skarżącej, ustanowiona jest na niej hipoteka tytułem zabezpieczenia kredytu i objęta jest zajęciami egzekucyjnymi. Z kolei nieruchomość w Z. jest aktualnie przewłaszczona przez wierzyciela w związku z udzieloną skarżącej pożyczką, której nie jest w stanie spłacić.
Z przedłożonych dokumentów wynika, że w 2015 r. skarżąca uzyskała przychód z działalności gospodarczej w wysokości 3.658.167,67 zł, ponosząc stratę w kwocie 3.169.298,61 zł. W 2016 r. przychód wyniósł 5.194.040,23 zł, a strata 1.274.769,85 zł. Zgodnie z deklaracjami VT-7 za grudzień 2016 r. oraz za styczeń i luty 2017 r., strona dokonała dostaw towarów i usług na kwoty odpowiednio 236.212 zł, 55.613 zł i 3.115.195 zł oraz nabyła towary i usługi związane z działalnością opodatkowaną o wartości 546.788 zł, 219.672 zł i 347.096 zł.