Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I sprawy ze skargi Aspółki z o.o. z siedzibą we W. przy współudziale uczestnika Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] marca 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty i marzec 2013 roku postanawia: zasądzić od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz A spółki z o.o. z siedzibą we W. zwrot kosztów postępowania sądowego w kwocie 46.999,00 (słownie: czterdzieści sześć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć) złotych.
Decyzją z dnia 11 marca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. z [...] lipca 2015 r. określającą A sp. z o.o. z siedzibą we W. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za luty i marzec 2013 roku odpowiednio w kwocie: 18.142 zł i 17.090 zł.
Wydanie decyzji poprzedziło postępowanie podatkowe, w toku którego ustalono, że w rejestrach zakupów za ww. miesiące A sp. z o.o. z siedzibą we W. (zwana też dalej: Spółką lub Skarżącą) ujęła faktury wystawione przez B Sp. z o.o. (dalej: M. W. - D.). Mowa tutaj o dwóch kategoriach zakwestionowanych faktur VAT: w pierwszej z nich - na fakturach nazwę towaru określono jako "scrap gold" (złom złota), tymczasem z wyjaśnień Spółki wynikało, że rzeczywistym przedmiotem nabycia był "granulat złota" (faktura [...]; [...]), druga kategoria dotyczyła faktur na których nazwę towaru określono jako: "scrap gold" (złom złota), zaś rzeczywistym przedmiotem był w przeważającej części "granulat złota", a tylko w nieznacznej części - złom złota (faktura [...]; [...]).
Kwestia faktycznego przedmiotu nabycia ma w sprawie istotne znaczenie, gdyż do transakcji dostawy złomu złota (PKWiU 38.11.58.0) miał zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia VAT przewidziany w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm., zwanej dalej ustawą o VAT), gdzie podatnikiem jest nabywca towaru, natomiast dostawy granulatu złota (PKWiU 24.41.20.0) podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych.
Zdaniem organu I instancji, Spółka zaniżyła podatek należny (w lutym 2013 r. w wysokości 26.475,20 zł i w marcu 2013 r. w wysokości 81.372 zł) w związku z nabyciem złomu złota jako towaru podlegającego mechanizmowi odwróconego obciążenia, tj. na skutek naruszenia art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Jednocześnie uznał, że podatek należny z ww. tytułu (zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy VAT) - stanowił dla Spółki podatek naliczony. Ponadto organ uznał, że rozbieżności pomiędzy ustalonym rzeczywistym przedmiotem nabycia a przedmiotem uwidocznionym w treści faktur i ewidencji zakupów za luty i marzec 2013 r. powoduje, że zakwestionowane faktury wystawione przez M. W. - D. nie dokumentują rzeczywistego przebiegu transakcji, dlatego też na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. b) oraz art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT odmówił Spółce prawa do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur: za luty 2013 r. na kwotę 1.035.284 zł i za marzec 2013 r. na kwotę 1.287.194 zł. Uzasadniając swoje stanowisko organ wskazał, że przed wydaniem decyzji sporne faktury nie zostały skorygowane w sposób umożliwiający administracji podatkowej prawidłowy pobór VAT i jego kontrolę.
Po rozpatrzeniu odwołania - Dyrektor Izby Skarbowej we W. decyzją z [...] marca 2016 r., utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Organ odwoławczy przyznał, że wyjaśnienia i wyliczenia Spółki w zakresie rzeczywistego dokonania transakcji są wiarygodne, uznał jednak, że wadliwość co do określenia nazwy towaru na fakturze była na tyle istotna, że uzasadniało to zakwestionowanie prawa do odliczenia podatku naliczonego z wadliwych faktur.