Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I wniosku o przyznanie prawa pomocy z dnia 1 lutego 2016 r. w sprawie ze skargi "A" Sp. z o.o. z siedzibą w M na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W z dnia [...] 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia oleju smarowego postanawia: I. pozostawić wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania; II. odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 24 sierpnia 2015 r. Sąd odmówił przyznania stronie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Po uprawomocnieniu się postanowienia, wezwał stronę do uiszczenia wpisu od skargi kasacyjnej w terminie
7 dni. W zakreślonym terminie strona nie uiściła wpisu i złożyła kolejny, datowany na
1 lutego 2016 r., wniosek o przyznanie prawa pomocy. Wniosek został podpisany przez pełnomocnika strony i nie zawierał klauzuli o świadomości strony o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Pomimo wezwania, strona nie uzupełniła dostrzeżonych braków formalnych wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zgodnie ze znowelizowaną treścią art. 252 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity z 2012 r., Dz. U. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy, oświadczenie o stanie majątkowym strony, musi zawierać klauzulę o świadomości strony o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Z tego powodu, oświadczenie takie może być obecnie podpisane wyłącznie przez stronę, a nie przez jej pełnomocnika (por. np. postanowienie WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 21 grudnia 2015 r., I SA/Go 455/15; opubl. w CBOSA).
W niniejszej sprawie, pełnomocnik strony pomimo stosownego wezwania nie uzupełnił braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy. Z tego powodu Sąd na podstawie art. 257 p.p.s.a. pozostawił wniosek bez rozpoznania, o czym orzeczono w pkt I sentencji.
Zgodnie z art. 220 § 3 p.p.s.a. skarga kasacyjna, od której pomimo wezwania nie został w wyznaczonym terminie uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu.
W przedmiotowej sprawie, po uprawomocnieniu się postanowienia o odmowie przyznania prawa pomocy, strona skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. W zakreślonym terminie skarżąca nie uiściła wpisu, zaś ponowny wniosek o przyznanie prawa pomocy nie przerwał biegu terminu do uiszczenia wpisu.
Z uwagi na powyższe, Sąd na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a. w pkt II sentencji odrzucił skargę.