Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Dagmara Dominik po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Powiatu Kłodzkiego z dnia 24 maja 2006 r. nr LIII/626/2006 w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania wierzytelności Powiatu Kłodzkiego i jednostek organizacyjnych Powiatu z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa oraz udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności, a także organów do tego uprawnionych postanawia: umorzyć postępowanie.
Skargą z dnia [...], Wojewoda Dolnośląski wniósł o stwierdzenie nieważności wymienionych w skardze przepisów uchwały Rady Powiatu kłodzkiego z dnia 24 maja 2006 r. nr LIII/626/2006, podjętej w sprawie szczegółowych zasad i trybu umarzania wierzytelności Powiatu Kłodzkiego i jednostek organizacyjnych Powiatu z tytułu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy Ordynacja podatkowa oraz udzielania innych ulg w spłacaniu tych należności, a także organów do tego uprawnionych.
Pismem z dnia 8 listopada 2006 r. (data stempla pocztowego), skarżący cofnął wniesioną skargę. W uzasadnieniu wskazał, iż Rada Powiatu Kłodzkiego - uznając zasadność skargi - na sesji w dniu 24 października 2006 r. podjęła uchwałę nr LVIII/706/2006, którą uchyliła zaskarżone zapisy uchwały z dnia 24 maja 2006 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej u.p.s.a., Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Skuteczność czynności procesowej cofnięcia skargi jest - zgodnie z dyspozycją art. 60 zd. 3 u.p.s.a. - uzależniona od wyniku badania sprawy przez Sąd w przedmiocie niedopuszczalności cofnięcia skargi. Natomiast niedopuszczalność cofnięcia skargi stwierdzana jest w przypadku ustalenia, że wniosek strony skarżącej zmierza do obejścia prawa lub spowodowałby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W świetle materiału zebranego w sprawie, dopuszczalność czynności procesowej skarżącego - z tego punktu widzenia - nie budzi żadnych wątpliwości. W związku z powyższym, uznać należało, że cofnięcie skargi jest dopuszczalne. W konsekwencji, na podstawie art. 161 § 1 u.p.s.a. postępowanie wszczęte wniesieniem skargi, podlegało umorzeniu, o czym orzeczono jak w sentencji.