Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu - Barbara Koźlik po rozpoznaniu w dniu 3 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi R. O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów smarowych postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Strona skarżąca, zastępowana przez doradcę podatkowego, w treści skargi wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku na urzędowym formularzu wskazała, że aktualny stan majątkowy w porównaniu z wartością przedmiotu sporu nie pozwala na opłacenie skarg. Organ podatkowy wydał decyzje w rozbiciu na pojedyncze dostawy, z kolei sposób ich wydania i suma kwot wynikająca z tych decyzji powoduje zwiększenie kosztów sądowych.
W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wszystkie rubryki zostały zakreślone. Strona podała jako zobowiązania i stałe wydatki kwotę 1.000 zł będącą wartością kosztów utrzymania.
W odpowiedzi na wezwanie do przedłożenia dodatkowych oświadczeń i dokumentów strona oświadczyła, że jest stanu wolnego i z nikim nie zamieszkuje, nie prowadzi też wspólnego gospodarstwa z innymi osobami. Jej miesięczne wydatki to opłaty 400 zł, wydatki na żywność i środki higieny 500 zł, leki 200 zł, spłata kredytów 2.000 zł. Opłaty te do chwili obecnej finansowała z bieżącej działalności gospodarczej. Oświadczyła też, że nie posiada środków transportu. Nie jest właścicielem nieruchomości przy ul. [...] ani w P. przy ul. [...]. Wynagrodzenie dla pełnomocnika w sprawie finansowane będzie po ewentualnym wygraniu sporu sądowego.
Dodatkowo strona oświadczyła, że w sierpniu 2016 r. nie przeprowadzała żadnych operacji bankowych, a w związku z zawieszeniem działalności gospodarczej z dniem 19 sierpnia 2016 r. nie ma możliwości wygenerowania wyciągu bankowego. Poinformowała, że nie posiada żadnych udziałów w [...] Sp. z o.o.
Z przedłożonych dokumentów wynika, że skarżąca w 2015 r. uzyskała przychód z działalności gospodarczej w wysokości 6.217.745,74 zł i dochód w kwocie 74.605,70 zł. Do końca sierpnia 2016 r. jej przychód wyniósł 375.530,90 zł i odnotowana została strata na poziomie 18.195,13 zł. W czerwcu 2016 r. strona dokonała dostawy towarów i usług na kwotę 43.649 zł oraz nabyła towary i usługi o wartości 12.367 zł. W lipcu zadeklarowane zostały zerowe wartości dostaw i zakupy związane z działalnością opodatkowaną w kwocie 470 zł, natomiast w czerwcu podana została kwota ujemna 80 zł po stronie dostaw oraz 1.921 zł po stronie zakupów.
Przedłożone zostały także wydruki historii dwóch rachunków bankowych za marzec, kwiecień, maj, czerwiec i lipiec 2016 r., wykorzystywane prywatnie i w działalności gospodarczej.
Jako znane z urzędu wskazać trzeba, że na dzień wydania niniejszego postanowienia w tutejszym Sądzie skarżąca jest stroną w 137 sprawach, a wpisy od skarg w tych sprawach zostały wyznaczone na kwoty o łącznej wartości 37.126 zł.
W ocenie referendarza sądowego, wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Podstawą prawną jego rozpoznania jest regulacja zawarta w art. 245 § 3 i art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm. - dalej: p.p.s.a.). Stosownie do treści tych przepisów, prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych (w części lub w całości), a więc w zakresie częściowym, należy przyznać osobie fizycznej, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.