Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. spółka z o.o. spółka komandytowa z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 11 sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia: zawiesić postępowanie.
A. spółka z o.o. spółka komandytowa z siedzibą we W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z 11 sierpnia 2016 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z 10 maja 2016 r. nr [...]. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie 23.144 zł z tytułu umowy spółki komandytowej .
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, że 4 lutego 2015 r. w Kancelarii Notarialnej we W. przez notariuszem D.G., W.L., K.G., T.S. - działający w imieniu i na rzecz spółki pod firmą A. sp z o.o. z siedzibą we W. zawiązali spółkę pod firmą A. sp. z o.o. spółka komandytowa wnosząc: K.G. i W.L. wkłady pieniężne a A. sp. z o.o. z siedzibą we W. wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Notariusz, działając jako płatnik podatku od czynności cywilnoprawnych, z tytułu opisanej wyżej czynności podarła, na podstawie art. 1, art. 6, art. 7 ust. 1 i art. 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatek w kwocie 23.144 zł
W dniu 26 lutego 2016 r. A. spółka z o.o. spółka komandytowa wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku od czynności cywilnoprawnych pobranego przez notariusza uzasadniając to błędnym zastosowaniem w niniejszej sprawie dyrektywy Rady z 17 lipca 1969 r. 69/335/EWG (zastąpionej dyrektywa z 12 lutego 2008 r. 2008/7/WE), polegającym na opodatkowaniu czynności zawarcia umowy spółki komandytowej, mimo zaliczenia tej spółki do spółki kapitałowej w rozumieniu przepisów ww. dyrektyw, jak i w związku z naruszeniem zasady stand-still.
Dyrektor Izby Skarbowej we W. stwierdził, że spółka komandytowa nie jest objęta uregulowaniami zawartymi w ww. dyrektywach, gdyż Polska, w ramach harmonizacji przepisów, skorzystała z możliwości nieuznania spółki komandytowej za spółkę kapitałową. Zastosowanie mają zatem wyłącznie przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i powołał przepisy art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k, art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art.6 ust.1 pkt6 lit. a i art.7 ust.1 pkt 9 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., Nr 101, poz. 649 ze zm. )
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz.U. z 2016 r., poz.718 - dalej: p.p.s.a.), Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W rozpoznawanej sprawie występuje tego rodzaju zależność, bowiem postanowieniem z 30 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3697/14 Naczelny Sąd Administracyjny przedstawił do rozpoznania składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego następujące zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości:
"Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnej podlegały, na podstawie art. 1 ust. 3 pkt 3 w zw. z ust 1 pkt 1 lit. k, ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2007 r. nr 68, poz. 450 ze zm.) czynności prawne zmiany umowy spółki, polegające na przekształceniu spółki akcyjnej w spółkę jawną, a w konsekwencji czy zastosowanie do tych operacji znajdował również art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. f i art. 9 pkt 11 lit. a tej ustawy?".
W ocenie Sądu, z uwagi na tożsamość przedstawionego w ww. pytaniu zagadnienia i kwestii spornej między stronami stwierdzić należy, że wydanie orzeczenia rozstrzygającego powyższe zagadnienie przez Naczelny Sąd Administracyjny ma istotne znaczenie dla prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.
Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia