Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale I wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A w B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za maj 2009 r. postanawia: I. odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji; II. zawiesić postępowanie sądowe.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Celnej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w L. z dnia 18 stycznia 2013 r., nr [...], określającą A. z siedzibą w B. (dalej: skarżąca) zobowiązanie w podatku akcyzowym za maj 2009 r. w kwocie 281.789,00 zł.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, iż w toku kontroli podatkowej i postępowania podatkowego ustalono, że skarżąca przy sprzedaży oleju opałowego w objętym sporem okresie nie mogła skorzystać z obniżonej stawki podatku akcyzowego, albowiem przedłożone przez skarżą oświadczenia nabywców zawierały braki formalne naruszające normy wynikające z art. 89 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm. - w skrócie: "u.p.a."), takie jak brak adresu, gdzie znajduje się urządzenie i brak czytelnego podpisu i wskazania miejsca złożenia oświadczenia.
Nadto nie złożyła w przewidzianym w ustawie terminie oraz sporządzonego prawidłowo (opatrzonego czytelnym podpisem) miesięcznego zestawienia oświadczeń nabywców oleju opałowego, o jakim mowa w art. 89 ust. 14 u.p.a.
Zdaniem organów podatkowych, terminowe złożenie prawidłowo sporządzonych zestawień, jest jednym z koniecznych, określonych ustawowo warunków (art. 89 ust. 5 - 15 u.p.a.), których łączne spełnienie daje prawo do zastosowania przy sprzedaży oleju opałowego preferencyjnej stawki podatku akcyzowego. Niespełnienie natomiast chociażby jednego z nich, skutkuje utratą tego prawa, a co za tym idzie, zastosowaniem wyższej stawki akcyzy w wysokości 1.822,00 zł/1000 litrów.
Nie zgadzając się z powyższą decyzją, skarżąca wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Podnosząc szereg zarzutów naruszenia prawa procesowego i materialnego, strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji.
Skarżąca sformułowała również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku podniosła, że w przedmiotowej sprawie zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym określone zostało na kwotę 281.789,00 zł. Organ podatkowy wydał jednak w tej samej dacie pięć decyzji, z których wynika zobowiązanie w łącznej wysokości 1.703.943,00, a z należnymi odsetkami może sięgać kwoty powyżej 2.500.000,00 zł. Ewentualne wykonanie wszystkich decyzji grozi niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyż jednoczesne wszczęcie postępowania egzekucyjnego i zajęcie rachunków bankowych skarżącej niewątpliwie podważy możliwość bieżącego regulowania jej zobowiązań. Strona wskazała nadto, że w prowadzonej działalności gospodarczej finansuje swoje zobowiązania w znacznej części zaciągniętymi na ten cel kredytami bankowymi. Ewentualne komplikacje w terminowym regulowaniu zobowiązań wobec banków oraz zachwianie harmonijnej współpracy z dostawcami, będące nieuchronną konsekwencją wykonania tych decyzji podważy pozycję skarżącej jako wiarygodnego kredytobiorcy, wpłynie na warunki prowadzenia polityki pożyczkowej w przyszłości oraz może doprowadzić do znaczącego pogorszenia wypracowanych warunków współpracy z kontrahentami skarżącej.