Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.Z. na czynności Dyrektora Oddziału [...] Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. w przedmiocie zrzeczenia się prawa do kwatery oraz zawieszenia postępowania egzekucyjnego postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 25 kwietnia 2005 r. S.Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na czynności Dyrektora Oddziału [...] Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. w przedmiocie zrzeczenia się prawa do kwatery na rzecz Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. oraz zawieszenia postępowania egzekucyjnego.
Wezwaniem z dnia 15 czerwca 2005 r. Sąd zobowiązał skarżącego do sprecyzowania przedmiotu skargi poprzez wskazanie jakiego rodzaju działalności bądź bezczynności pismo to dotyczy, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Powyższe wezwanie zostało doręczone stronie w dniu 22 czerwca 2005 r. W piśmie tym skarżący został pouczony jakiego rodzaju działalność organów administracji publicznej podlega kontroli sądu administracyjnego.
W dniu 23 czerwca 2005 r. Skarżący nadesłał Sądowi pismo w którym wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej "decyzji egzekucyjnej", na podstawie której Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w W. z jego emerytury potrąca należność za używanie kwatery oraz zawieszenie postępowania sądowego wszczętego na skutek wniesienia powyższej skargi. W piśmie tym ponowił również wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego, do czasu rozpatrzenia skargi przez Sąd.
Pismem z dnia 26 czerwca 2005 r. S.Z. poinformował Sąd, iż skarga dotyczy jego starań o przekazanie po rozkwaterowaniu w 1992 r. części mieszkania w którym zamieszkiwał, na rzecz Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W.. Dodał, iż pisemnie zwracał się o załatwienie jego sprawy o zrzeczenie się części przyznanej mu kwatery do Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej oraz w 2004 r. do Ministra Obrony Narodowej. Z pism otrzymanych od wskazanych wyżej organów nic nie wynikało. Proponowano powrót do punktu wyjścia. W odpowiedzi uzyskanej z Biura Rzecznika Praw Obywatelskich wskazano na możliwość wystąpienia w niniejszej sprawie do sądu, co też uczynił.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego bądź strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
Odnosząc się w pierwszej kolejności do treści punktu 2 skargi, pisma skarżącego z dnia 23 czerwca 2005 r. oraz załączonych do tych pism załączników należy stwierdzić, iż wskazane przez skarżącego upomnienie z dnia [...] czerwca 2005 r., nr [...] oraz zawiadomienie o zamiarze przymusowego wykwaterowania z dnia [...] czerwca 2005 r., znak [...] nie są aktami administracyjnymi (decyzjami, postanowieniami), podlegającymi zaskarżeniu do sądu administracyjnego. Zgodnie bowiem z art. 3 § 2 pkt 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi kontroli Sądu podlegają wyłącznie postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym, na które służy stronie prawo wniesienia zażalenia.
Ponadto z akt sprawy wynika, że S.Z. w zakreślonym, w wezwaniu Sądu terminie, tj. do dnia 22 czerwca 2005 r. nie wskazał decyzji, postanowienia bądź innego aktu lub czynności, będących przedmiotem jego skargi z dnia 21 marca 2005 r.
Należy zauważyć, iż podnoszone przez skarżącego w skardze oraz w piśmie z dnia 26 czerwca 2005 r. żądanie "rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sporu dotyczącego zrzeczenia się części kwatery na rzecz Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W." nie określa w sposób dostateczny przedmiotu zaskarżenia. Wezwaniu Sądu z dnia 15 czerwca 2005 r. nie czyni również zadość ogólnikowe powoływanie się przez skarżącego na pisma kierowane do Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej i Ministra Obrony Narodowej oraz otrzymywane od tych organów odpowiedzi.
Dopiero precyzyjne oznaczenie w treści skargi formy działania organu administracji publicznej, podlegającej zaskarżeniu, umożliwiłoby Sądowi dokonanie merytorycznej kontroli jej zasadności.
Z tego względu Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i 3 powołanej wyżej ustawy postanowił, jak w sentencji.