Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart po rozpoznaniu w dniu 11 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. W. na Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. w przedmiocie czynności organu postanawia odrzucić skargę.
W dniu 24 kwietnia 2008 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga W. W. na Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. w przedmiocie czynności organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 184 zd. 1 Konstytucji RP, sądy administracyjne sprawują w zakresie określonym w ustawie, kontrolę działalności administracji publicznej. Zgodnie zaś z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach.
Analizując przepisy określające właściwość sądów administracyjnych stwierdzić należy, że wniesiona skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu, nie mieści się ona bowiem w zakresie przedmiotowym powołanego wyżej przepisu art. 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W ocenie Sądu przedmiotowa skarga ma charakter skargi powszechnej, określonej przepisami art. 227 i nast. kpa. Sprawy ze skarg na działanie administracji publicznej określone w art. 227 kpa nie podlegają zaś kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne. Zaznaczyć trzeba, że przedmiotem skargi powszechnej uregulowanej w Dziale VIII kpa mogą być zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że skarga w niniejszej sprawie w przedmiocie czynności organu nie mieści się w zakresie kognicji sądu administracyjnego i nie może być rozpatrywana przez ten sąd.
W związku z powyższym Sąd uznał, że skarga w tym przedmiocie jest niedopuszczalna i na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia.