Wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości
Sentencja

Starszy Referendarz Sądowy Aneta Wirkowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku radcy prawnego D. Z. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi A. K. i H. Z. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego D. Z. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 221,40 (dwieście dwadzieścia jeden 40/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 41,40 (czterdzieści jeden 40/100) złotych oraz kwotę 5,20 (pięć 20/100) złotych tytułem innych udokumentowanych wydatków pełnomocnika.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Wa 608/17 oddalił skargę A. K. i H. Z. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.

W dniu 24 kwietnia 2018 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie, sporządzona przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika skarżącego A. K. Pełnomocnik wniósł jednocześnie o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w wysokości 150% stawki za sporządzenie opinii oraz kwoty 10,40 zł tytułem uzasadnionych, poniesionych wydatków, obejmujących opłatę od dwóch listów poleconych kierowanych do Sądu oraz do Klienta. Pełnomocnik oświadczył, że koszty pomocy prawnej nie zostały uiszczone w całości ani w części.

W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu reguluje stosowne rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości. W niniejszej sprawie jest to rozporządzenie z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715 ze zm.), które weszło w życie w dniu 2 listopada 2016 r.

Stosownie do treści z § 2 pkt 1 i 2 tego rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki radcy prawnego.

Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w myśl § 3 rozporządzenia, zawiera oświadczenie, że opłata nie została zapłacona w całości lub w części.

Zgodnie z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.

Stosownie do treści § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.

W rozpoznawanej sprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 21 listopada 2017 r. Złożony wniosek zawiera oświadczenie, o którym mowa w § 3 powołanego rozporządzenia. Zaistniały zatem przesłanki uzasadniające uwzględnienie wniosku.

Strona 1/2