Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi P. M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej postanawia: odmówić przyznania P. M. prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W związku ze złożoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargą, na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, P. M. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu skarżący wyjaśnił, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z [...]. Źródłem dochodu rodziny jest emerytura [...] w wysokości [...] zł netto. Wnioskodawca oświadczył, że nie posiada stałej pracy i opłaca alimenty na [...] w wysokości [...] zł, ponadto ujawnił, że posiada oszczędności w kwocie [...] zł. P. M. ujawnił również, że posiada majątek w postaci [...] współwłasności domu o powierzchni [...] m2.
Rozpoznając wniosek na wstępie należy zauważyć, że stosownie do treści przepisu art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) dalej jako p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym (o co wnioskuje P. M.) obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2).
Odnosząc powyższe do opisanej przez skarżącego sytuacji majątkowej należało uznać, przedstawiona przez P. M. sytuacja majątkowa nie daje podstaw do uwzględnienia złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy. Zauważyć należy, że przy ocenie zasadności takiego wniosku ustawodawca nakazuje stosowanie surowych kryteriów oceny. Strona domagając się jego uwzględnienia musi wykazać, że znajduje się w wyjątkowo trudnej sytuacji, która w znaczący sposób odbiega od przeciętnej. Tylko zatem te osoby, które wykażą, iż ich sytuacja materialna jest trudna mogą oczekiwać, że zostaną zwolnione z kosztów sądowych lub przyznana im zostanie pomoc w formie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. Uwzględniając informacje wynikające ze złożonego na urzędowym formularzu wniosku stwierdzić należy, że sytuacja majątkowa skarżącej nie może być uznana za bardzo trudną. Wnioskodawca ma zapewnione zarówno potrzeby bytowe, mieszka z [...], która co miesiąc uzyskuje stały dochód, ponadto w oświadczeniu wnioskodawca ujawnił, że dysponuje oszczędnościami w wysokości [...] zł.
Skoro zatem skarżący dysponuje ujawnionymi oszczędnościami, to nie można uznać, że z kwoty [...] zł nie jest on w stanie samodzielnie opłacić kosztów sądowych. Rozumiejąc argumenty dotyczące zdarzeń losowych ujawnionych we wniosku, referendarz sądowy uznał, że skoro w każdej chwili skarżąca może pobrać z oszczędności dowolną kwot i opłacić z niej koszty sądowe, mając przy tym stały dochód P. M. nie spełnia przesłanek o których mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Uwzględniając powyższe uznać należało, że zasadnym jest odmowa przyznania prawa pomocy na podstawie art. 258 § 1 i 2 pkt 7 p.p.s.a..