Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Sawa (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L. R., M. K., R. L., E. K., J. U., T. U., W. S., A. H., J. Z., O. Z., P. Z., M. A., A. L. i J. A. na postanowienie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zwrócić skarżącym L. R., M. K., R. L., E. K., J. U., T. U., W. S., A. H., J. Z., O. Z., P. Z., M. A., A. L. i J. A. solidarnie wpis sądowy w wysokości 100 (sto) złotych.

Uzasadnienie

L. R., M. K., R. L., E. K., J. U., T. U., W. S., A. H., J. Z., O. Z., P. Z., M. A., A. L. i J. A. w dniu 21 stycznia 2021 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu, skargę na postanowienie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z [...] grudnia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o umorzenie postępowania i wskazał, że postanowieniem z [...] lutego 2021 r. nr [...], działając na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), powoływanej dalej jako "p.p.s.a.", uwzględnił powyższą skargę w całości i stwierdził nieważności własnego postanowienia z [...] grudnia 2020 r.

Pismem z 23 czerwca 2021 r. pełnomocnik skarżących adw. P. N. cofnął skargę na podstawie art. 60 p.p.s.a. Jednocześnie wniósł o zwrot wpisu sądowego na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. oraz o zasądzenie od organu na rzecz skarżących, na podstawie art. 201 § 1 p.p.s.a. kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 60 P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. W niniejszej sprawie Sąd uznał cofnięcie skargi za dopuszczalne i prawnie skuteczne, co skutkowało umorzeniem postępowania.

Odnosząc się do wniosku pełnomocnika skarżących dotyczącego zasądzenia kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wskazać należy, że stosownie do art. 200 p.p.s.a. w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw. W myśl z kolei art. 201 § 1 p.p.s.a. zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 P.p.s.a., a więc w sytuacji gdy do dnia rozpoczęcia rozprawy organ w zakresie swojej właściwości uwzględnił skargę w całości.

Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie nie wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 201 § 1 p.p.s.a. Zważyć należy, że przesłanką umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego w niniejszej sprawie jest cofnięcie skargi (art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.), a nie bezprzedmiotowość postępowania z uwagi na wydanie przez organ w trybie autokontroli postanowienia uwzględniającego skargę (art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a.), choć niewątpliwie wydanie tego postanowienia zadecydowało o cofnięciu przez stronę wniesionej skargi. Powyższe stanowisko potwierdza piśmiennictwo oraz orzecznictwo sądowe, w których wskazuje się, że poza sytuacjami wskazanymi w art. 201 § 1 i § 2 p.p.s.a. brakuje podstaw do zasądzania zwrotu kosztów na rzecz skarżącego od organu, gdy z innych powodów postępowanie zostanie umorzone (art. 161 § 1 p.p.s.a.). W takiej sytuacji w niektórych wypadkach (w razie cofnięcia skargi) wystąpi podstawa do zwrotu stronie z urzędu całego wpisu (art. 232 § 1 p.p.s.a.) (por. Niezgódka-Medek M. (w:), Dauter B., Gruszczyński B., Kabat A., Niezgódka-Medek M., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX 2013; postanowienie WSA w Warszawie z 10 marca 2009 r. sygn. akt I SAB/Wa 24/09).

Jeszcze raz podkreślić należy, że w niniejszej sprawie podstawą do umorzenia postępowania sądowego było cofnięcie skargi, a nie wydanie postanowienia administracyjnego w trybie autokontroli. Artykuł 201 § 1 p.p.s.a. wyraźnie stanowi natomiast, że zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 w zw. z art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Skoro w niniejszej sprawie umorzono postępowanie z innej przyczyny niż art. 54 § 3 p.p.s.a., nie zaistniała tym samym przesłanka do zastosowania art. 201 § 1 p.p.s.a. Nie jest dopuszczalne łączenie przy orzekaniu dwóch różnych podstaw prawnych celem zasądzenia kosztów postępowania (tak również NSA w postanowieniu z 7 listopada 2019 r. sygn. akt II OZ 996/19; LEX nr 2740120).

W ocenie Sądu umorzenie postępowania na skutek cofnięcia skargi stanowić może jedynie podstawę do zwrotu stronie z urzędu całego wpisu w oparciu o przepis art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 oraz art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1