Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia "M. [...]" w B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Stowarzyszenia "M. [...]" w B. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie wpisania nieruchomości do rejestru zabytków postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Stowarzyszenie "M. [...]" w B. złożyło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2010 r., nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia [...] czerwca 2010 r., nr [...] odmawiające wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie zmiany decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. z dnia [...] września 1992 r. o wpisaniu do rejestru zabytków budynku poczty i składnicy w B. przy ul. [...], poprzez poszerzenie zakresu ochrony o najbliższe otoczenie obiektu wraz z mozaiką chodnikową.
Odpowiadając na wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na w/w postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] grudnia 2010 r. Stowarzyszenie "M. [...]" w B. wystąpiło o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
We wniosku o przyznanie prawa pomocy Stowarzyszenie podało, że jest organizacją o charakterze non profit, pro publico bono i że nie posiada jakiegokolwiek majątku. Nie prowadzi działalności gospodarczej i nie generuje przychodów wobec niepobierania składek członkowskich (nie posiada rachunku bankowego). Wszystkie działania interwencyjne, na których skupia swoją działalność Stowarzyszenie, podejmowane są, jak wyjaśniono we wniosku, społecznie przez jego członków. Z przedłożonego regulaminu Stowarzyszenia z dnia [...] sierpnia 2009 r. wynika, że "M. [...]" jest stowarzyszeniem zwykłym, które uzyskuje środki na swoją działalność ze składek członkowskich (pkt 8). Z załączonej do wniosku o prawo pomocy uchwały członków Stowarzyszenia z dnia [...] sierpnia 2009 r. (uchwała nr [...]) wynika jednocześnie, że członkowie Stowarzyszenia "w związku z trudną sytuacją materialną (...) postanowili zwolnić do odwołania członków Stowarzyszenia "M. [...]" ze składek zaległych i bieżących".
Referendarz sądowy postanowieniem z dnia 25 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 314/11 odmówił przyznania prawa pomocy w żądanym przez Stowarzyszenie zakresie.
W dniu 11 kwietnia 2011 r. Stowarzyszenie "M. [...]" w B. wniosło, w ustawowym terminie, sprzeciw od postanowienia referendarza sądowego, w którym zakwestionowało zasadność wydanego rozstrzygnięcia.
W złożonym sprzeciwie z dnia 11 kwietnia 2011 r. skarżące Stowarzyszenie podniosło, że funkcjonowanie jego oparte jest jedynie na pracy społecznej 3 członków. Stowarzyszenie nie posiada najmniejszych możliwości finansowych, gdyż zgodnie z ustawą Prawo o stowarzyszeniach nie może prowadzić działalności gospodarczej, pozyskiwać darowizn oraz posiadać majątku. W tej sytuacji prowadzenie konta bankowego jest nieuzasadnione. Ponadto dodało, że jego członkowie dokonują tylko tych wpłat, które umożliwiają skuteczne funkcjonowanie (zakup materiałów biurowych - ok. [...] zł rocznie). A zatem w rozpoznawanej sprawie wpis sądowy w kwocie 100 zł nie znajduje pokrycia w finansach Stowarzyszenia jak również w budżetach domowych 3 członków, utrzymujących się z rent chorobowych.