Wniosek w przedmiocie scalenia i podziału nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. Z. o dokonanie wykładni prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lipca 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 2352/05 w sprawie ze skargi R. S., W. S., J. S. i P. S. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia [...] lutego 2002 r., nr [...] w przedmiocie scalenia i podziału nieruchomości postanawia: odmówić dokonania wykładni wyroku.

Uzasadnienie

J. Z. wnioskiem z dnia 20 marca 2009 r. wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o dokonanie wykładni wyroku tego Sądu z dnia 10 lipca 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 2352/05 wydanego w sprawie ze skargi R. S., W. S., J. S. i P. S. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia [...] lutego 2002 r., nr [...] w przedmiocie scalenia i podziału nieruchomości. W uzasadnieniu złożonego wniosku skarżąca podniosła, że istnieją poważne wątpliwości co do treści, skutków prawnych i stanu prawnego ukształtowanego przez ten wyrok. Wnioskodawczyni wskazała, że w sentencji wyroku Sąd stwierdził, iż uchwała Rady Gminy S. z dnia [...] lutego 2002 r., nr [...] została wydana z naruszeniem prawa, co - na gruncie przywołanego w uzasadnieniu wyroku art. 94 § 2 ustawy o samorządzie terytorialnym - świadczyło by o tym, że zaskarżona uchwała traci moc ze skutkiem ex nunc. Tymczasem Gmina S. forsuje przeciwny pogląd i podejmuje działania w celu wykonania zaskarżonej uchwały przed sądem wieczystoksięgowym i odmawia ujawnienia w ewidencji gruntów stanu prawnego sprzed scalenia i podziału.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Sąd zauważa, że zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) -dalej Ppsa wykładnia może mieć miejsce tylko wówczas, gdy zachodzą wątpliwości co do treści orzeczenia. Konieczność dokonania wykładni, której podlega zarówno sentencja wyroku, jak i jego uzasadnienie, zachodzi zatem wówczas, gdy treść orzeczenia jest sformułowana w sposób niejasny, budzi wątpliwości, co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania.

Sąd stwierdza, że taka sytuacja nie miała miejsca w niniejszej sprawie.

Zdaniem Sądu, treść wyroku z dnia 10 lipca 2007 r. i jego uzasadnienia jest jasna, nie zawiera sprzeczności i nie budzi wątpliwości. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w pkt 1 sentencji tego wyroku orzekł jednoznacznie o stwierdzeniu wydania przez Radę Gminy S. uchwały z dnia [...] lutego 2002 r., nr [...] z naruszeniem prawa. W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że zaskarżona uchwała zawiera wady istotne i kwalifikuje się do stwierdzenia jej nieważności, lecz z powodu upływu 1 roku od chwili jej podjęcia, ograniczył się do orzeczenia o stwierdzeniu jej niezgodności z prawem. Sąd wskazał też na skutki prawne wyroku i powołał podstawę prawną, z której one wynikają (art. 147 § 1 Ppsa w związku z przepisem szczególnym - art. 94 ust. 2 ustawy o samorządzie terytorialnym).

W tej sytuacji nie zachodzi potrzeba dokonania wykładni wyroku.

Podnoszona we wniosku kwestia niewykonania powyższego prawomocnego wyroku przez Gminę S. stanowi natomiast odrębne zagadnienie, wykraczające poza przedmiot sprawy wywołanej wnioskiem o wykładnię wyroku.

Z powyższych względów Sąd, na podstawie art. 158 Ppsa postanowił, jak w sentencji.

Strona 1/1