Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi W. S. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odmówić przyznania W. S. prawa pomocy w żądanym zakresie.
W. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...], którą organ utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...] dotyczącą odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu na własność Państwa gruntów rolnych.
W następstwie wniesionej skargi W. S. skierowała do Sądu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. W oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu wnioskodawczyni podała, że pozostaje sama w gospodarstwie domowym. Źródłem jej utrzymania jest emerytura w wysokości [...] zł brutto, [...] zł netto. Wnioskodawczyni ujawniła również, że posiada mieszkanie o powierzchni [...] m2, jak również zgromadziła oszczędności w wysokości [...] zł. Rozpoznając wniosek na wstępie należy zaznaczyć, że stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej jako p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym - wówczas obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, lub częściowym - wówczas obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych i wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 1, § 2 i § 3 powołanej ustawy). Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, natomiast przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 ustawy).
W ocenie referendarza sądowego przedstawiona przez W. S. sytuacja majątkowa nie daje podstaw do uwzględnienia złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie. Zauważyć należy, że przy ocenie zasadności wniosku o przyznanie prawa pomocy ustawodawca nakazuje stosowanie surowych kryteriów oceny. Strona domagając się uwzględnienia takiego wniosku w całości czy też w części musi wykazać, że znajduje się w wyjątkowo trudnej sytuacji, która w znaczący sposób odbiega od przeciętnej. Tylko zatem te osoby, które wykażą, iż ich sytuacja materialna jest trudna mogą oczekiwać, że zostaną zwolnione z kosztów sądowych lub przyznana im zostanie pomoc w formie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. Uwzględniając informacje wynikające ze złożonego na urzędowym formularzu wniosku stwierdzić należy, że sytuacja majątkowa skarżącej nie może być uznana za trudną. Wnioskodawczyni ma zapewnione zarówno potrzeby bytowe jak i uzyskuje co miesiąc stały dochód, ponadto ujawniła, że dysponuje oszczędnościami w wysokości [...] zł.
Podkreślenia wymaga, że na obecnym etapie postępowania sądowego zasadniczym składnikiem kosztów jest wpis od skargi, którego wysokość z uwagi na charakter zaskarżonego rozstrzygnięcia wyniesie 200 zł (por. § 2 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z dnia 24 grudnia 2003 r., nr 221, poz. 2193). Wysokość innych kosztów sądowych np. opłat kancelaryjnych (m. in. opłat za wydanie kopii, czy odpisu dokumentu z akt sprawy - odpowiednio 2 lub 10 zł za każdą stronę dokumentu, opłaty za sporządzenie uzasadnienia wyroku -100 zł), czy wydatków (np. kosztów dojazdu do Sądu) nie jest obecnie znana, ponieważ będzie zależna od przebiegu sprawy. Niemniej jednak nie będą one wyższe niż wpis od skargi.
Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skoro skarżąca nie pozostaje bez środków do życia, jak również ujawniła, iż posiada ujawnione oszczędności, to nawet przy uwzględnieniu wydatków związanych z codziennym utrzymaniem nie można uznać, że jest ona w stanie samodzielnie opłacić kosztów sądowych i kosztów ustanowienia w sprawie profesjonalnego pełnomocnika. Powyższe wskazuje na to, że W. S. nie spełnia przesłanek o których mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Uwzględniając powyższe uznać należało, że zasadnym jest odmowa przyznania prawa pomocy na podstawie art. 258 § 1 i 2 pkt 7 p.p.s.a..