Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Żmich po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku adwokata J.N. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi Z.W. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie nabycia z mocy prawa własności nieruchomości postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata J.N. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1363/13 oddalił skargę Z.W. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej [...] kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
Na rozprawie przeprowadzonej w dniu 3 lutego 2014 r. wyznaczony z urzędu pełnomocnik skarżącego wystąpił z wnioskiem o przyznanie wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty pomocy prawnej nie zostały opłacone ani w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej Ppsa, wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
W myśl § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawki minimalne w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji, w sprawie, której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna ani decyzja czy też postanowienie Urzędu Patentowego - wynoszą 240 zł.
W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, stosownie do § 20 rozporządzenia, powinien ponadto zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.
Jak wynika z akt sprawy wyznaczony z urzędu pełnomocnik podejmował czynności w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji.
Wniosek o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zawiera ponadto oświadczenie, o którym mowa w § 20 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. Zdaniem Sądu w sprawie zaistniały zatem przesłanki uzasadniające przyznanie wynagrodzenia według stawki określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) i § 19 pkt 1 powołanego rozporządzenia (240 zł), podwyższonego o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania.
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na mocy art. 250 Ppsa, orzekł jak w postanowieniu.