Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Apostolidis po rozpoznaniu w dniu 7 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu H.S. od postanowienia starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2018 r, sygn. akt I SA/Wa 1247/18 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości postanawia: zmienić zaskarżone postanowienie starszego referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2018 r. w ten sposób, że przyznać prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Wa 1248/17, oddalił skargę [...] na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości
Wnioskiem z dnia [...] maja 2018 r. skarżąca H.S. wystąpiła o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 13 lipca 2018 r. starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie odmówił przyznania wnioskodawczyni prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.
W uzasadnieniu postanowienia starszy referendarz wskazał, że z nadesłanego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, iż wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z matką, z którą utrzymuje się z dochodu o łącznej wysokości [...] netto miesięcznie. Na dochód ten składa się wynagrodzenie za pracę wnioskodawczyni w wysokości [...] oraz emerytura otrzymywana przez matkę w wysokości [...] netto miesięcznie. Wnioskodawczyni posiada dom wybudowany w latach siedemdziesiątych oraz działkę o powierzchni [...], która w [...] częściach stanowi własność matki, a w 1/6 własność wnioskodawczyni. Nie posiada oszczędności zgromadzonych na rachunkach bankowych lub w gotówce, papierów wartościowych i innych praw majątkowych, wierzytelności oraz przedmiotów wartościowych o wartości powyżej [...]. Do stałych zobowiązań i wydatków wnioskodawczyni należą opłaty za energię elektryczną w wysokości [...] miesięcznie, za gaz w wysokości [...] co 2 miesiące, kanalizację w wysokości [...] co 3 miesiące, wywóz śmieci w wysokości [...] miesięcznie, zakup lekarstw dla matki w wysokości [...] miesięcznie, podatek za działkę w wysokości [...] na kwartał, za ubezpieczenie budynków i osób w wysokości [...] na rok. Łącznie miesięczne wydatki stałe wnioskodawczyni wynoszą około [...] miesięcznie. Do tego dochodzą wydatki związane z bieżącym utrzymaniem wnioskodawczyni i jej matki, w tym wydatki związane z zakupem żywności, odzieży, artykułów chemicznych.
Starszy referendarz wyjaśnił, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa i przez to powinno się sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe. Wskazał również, że prawo pomocy jest instytucją o charakterze wyjątkowym, która powinna stanowić przywilej dla osób, które muszą korzystać z ochrony prawnej przed sądem, a w przypadku ubogiego społeczeństwa, jakim jest społeczeństwo polskie, prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu. Sprawą zainteresowanego jest natomiast wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy (por. postan. NSA z 31 marca 2005 r., I FZ 63/05).
Starszy referendarz uznał, że wnioskodawczyni nie znajduje się w żadnej z ww. sytuacji materialnej kwalifikującej ją do przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata z urzędu.