Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Aneta Żak po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi L.P na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
W postępowaniu sądowym wszczętym skargą L.P. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2016 r. w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty, które na mocy postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 kwietnia 2018 r. I SA/Wa 1091/16 jest obecnie zawieszone, uczestnik tego postępowania - M.P. wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym - tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. W złożonym wniosku M.P. oświadczyła, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe utrzymywane ze świadczeń emerytalno- rentowych w łącznej wysokości [...] (miesięcznie netto). Wnioskodawczyni podała, że jest właścicielką domu (bliźniaka) o pow. ok. [...] i posiada oszczędności w wysokości [...] przeznaczone na remont domu (nieruchomość [...] o wartości ok. [...]). W rubryce "zobowiązania i stałe wydatki" wnioskodawczyni podała, że jej wydatki roczne obejmują podatek od nieruchomości ([...]), wywóz śmieci ([...]) oraz ubezpieczenie domu ([...]), zaś wydatki miesięczne: prąd - [...], gaz - [...], wodę - [...], telefon - [...], leki - [...]. Pozostałe koszty utrzymania domu (w 1/2) ponosi zięć i wnukowie wnioskodawczyni, z którymi nie prowadzi ona jednak wspólnego gospodarstwa domowego. Koszty wyżywienia, zakupu środków higienicznych oraz utrzymania ogrodu, jak również koszty bieżącego utrzymania domu i konserwacji nieruchomości wnioskodawczyni ponosi sama.
Mając powyższe na uwadze należało zważyć, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369), dalej: p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym jest natomiast możliwe wówczas, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).
Wniosek M.P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym nie zasługuje na uwzględnienie.
Rozpatrując wniosek M.P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym pod kątem obciążeń finansowych, jakie wnioskodawczyni potencjalnie ponosić może w postępowaniu sądowym, którego ten wniosek dotyczy, należy stwierdzić, że na obecnym etapie tego postępowania na M.P. nie ciąży obowiązek poniesienia żadnych kosztów sądowych. W związku z opłaceniem wpisu od skargi na zaskarżoną decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] kwietnia 2016 r., po podjęciu postępowania sądowego, rozpoznanie przez Sąd I instancji przedmiotowej skargi odbędzie się dla M.P. bezkosztowo. Nawet zaś gdyby przyjąć, że na skutek przebiegu postępowania wnioskodawczyni, chcąc podejmować skutecznie czynności procesowe wiążące się z koniecznością ponoszenia kosztów sądowych (przykładowo: wniesienie zażalenia na postanowienie Sądu od którego należy jest wpis) zobowiązana będzie te koszty ponieść, to wskazać trzeba, że wysokość potencjalnych opłat sądowych każdorazowo nie przekroczy 100 zł. W tej wysokości ustanowiona bowiem została wysokość wpisów od zażalenia w postępowaniu sądowoadministracyjnym, wysokość opłaty kancelaryjnej od ewentualnego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu I instancji oddalającego skargę oraz tyle również wynosić będzie wysokość wpisu od ewentualnej skargi kasacyjnej. Odnosząc wysokość tych szacunkowych kosztów sądowych do dochodów M.P. należało stwierdzić, że wnioskodawczyni nie wykazała braku możliwości poniesienia tych kosztów we własnym zakresie. W ocenie referendarza sądowego, źródło pokrycia tych przyszłych i potencjalnych wydatków na koszty sądowe stanowić mogą bieżące dochody skarżącej w wysokości [...]. Z oświadczeń złożonych przez stronę wynika, że uśrednione miesięczne koszty utrzymania wnioskodawczyni wynoszą bowiem [...]. W odniesieniu do tej okoliczności stwierdzić trzeba, że po odliczeniu ww. kwoty wydatków rodzajowo określonych we wniosku do dyspozycji strony pozostaje kwota ok. [...]. Środki te, nawet jeśli w części stanowić muszą źródło pokrycia wydatków na żywność, odzież, środki czystości czy kosmetyki (nieujętych w przedstawionym we wniosku o prawo pomocy spisie) nie mogą być uznane za niewystarczające do samodzielnego pokrycia przez M.P. kosztów sądowych.