Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rudnicka Sędziowie Sędzia WSA Daniela Kozłowska Asesor WSA Agnieszka Miernik (spr.) Protokolant Monika Chorzewska-Korczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2008 r. sprawy ze skargi L.S., M. J. i Z. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia umorzyć postępowanie sądowe.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r., nr [...], po rozpatrzeniu wniosku L. S., M. J. i Z. S., umorzył postępowanie o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] marca 2008 r. stwierdzającą nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 1993 r. nr [...], w części stwierdzającej nabycie przez Gminę C. z mocy prawa, nieodpłatnie prawa własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów w jednostce ewidencyjnej obrębie [...], uregulowanej w księdze wieczystej [...], prowadzonej przez Sąd [...] w C., działka nr [...].
Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnieśli L. S., M. J. i Z. S.
W odpowiedzi na skargę Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o jej oddalenie.
Na rozprawie w dniu 4 listopada 2008 r. strona skarżąca oświadczyła, że cofa skargę w przedmiotowej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :
Stosownie do treści art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie skargi wiąże Sąd. Jednakże Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Przy czym cofnięcie skargi może nastąpić od chwili jej wpływu do organu do czasu wydania wyroku przez Sąd.
W niniejszej sprawie nie zachodzą okoliczności, które czyniłyby wniosek o cofnięcie skargi niedopuszczalnym, a w związku z tym mając powyższe na uwadze na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy orzeczono jak w sentencji postanowienia.