Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Wojciechowska po rozpoznaniu w dniu 7 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku L.P. o dopuszczenie do udziału w charakterze uczestnika w sprawie ze skargi L. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za okres od stycznia do października 2015 r. p o s t a n a w i a: odmówić L.P. dopuszczenia do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika postępowania
Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpatrzeniu odwołania L. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: "spółka") od decyzji Burmistrza C. z dnia [...] nr [...], odmawiającej spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za dziesięć miesięcy 2015 r. w określonej kwocie, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy stwierdził m.in., że spółka bezpodstawnie domaga się stwierdzenia nadpłaty podatku w podatku od nieruchomości zapłaconym za myjnię bezdotykową. Wyjaśnił, że spółka podatek zapłaciła, ponieważ obowiązek spoczywał na niej jako na właścicielu myjni, która jako budowla podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Skargę na powyższą decyzję złożyła spółka, wnosząc o uchylenie decyzji organu I i II instancji oraz o zobowiązanie organu podatkowego do wydania decyzji stwierdzającej nadpłatę w podatku od nieruchomości za okres od stycznia do października 2015 r.
Pismem z dnia 21 września 2016 r. L.P., działając jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą L., dalej "wnioskodawca", złożył do Sądu wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze uczestnika, powołując się na art. 33 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej: "p.p.s.a."). Wskazał, że istota sporu w sprawie sprowadza się do ustalenia czy urządzenia myjni, które Burmistrz uznaje za przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości, a które są wykorzystywane przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Wskazał, że w ocenie spółki, urządzenia te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a w konsekwencji ani na spółce, ani na nim nie ciąży obowiązek jego zapłaty. Wnioskodawca wyjaśnił, że spółka udostępnia mu urządzenia myjni na podstawie umowy leasingu. Wskazał na postanowienia umowy leasingu, zgodnie z którymi spółka jest uprawniona do zmiany wysokości raty leasingowej w przypadku m.in. orzeczenia właściwych organów, które mogą mieć wpływ na wysokość rat leasingowych. W ocenie wnioskodawcy, taka sytuacja zaistniała w przedmiotowej sprawie, gdzie w związku ze stanowiskiem Burmistrza jest on obciążany przez spółkę równowartością płaconego przez nią podatku od nieruchomości od urządzeń myjni. Zdaniem wnioskodawcy, rozstrzygnięcie w zakresie urządzeń myjni jakie zapadnie przez Sądem w sprawie będzie miało bezpośredni wpływ na wysokość rat leasingowych od urządzeń myjni, do jakich zapłaty zostanie zobowiązany przez spółkę. Wnioskodawca dodał, że 27 maja 2015 r. urządzenia myjni zostały wykazane przez niego w korekcie informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych [...]. Pismem z dnia 2 czerwca 2015 r. Burmistrz wezwał go do skorygowania ww. informacji [...] wyłączając z niej urządzenia myjni, gdyż nie uznał go za podatnika podatku od nieruchomości w tym zakresie. Kwestia dotycząca tego, kto potencjalnie może być podatnikiem podatku od nieruchomości była również podnoszona przez spółkę w toku postępowania podatkowego. W związku z powyższym wnioskodawca w celu ochrony swoich interesów, jest zainteresowany udziałem w niniejszym postępowaniu jako uczestnik.