Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Woźniak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Anna Sokołowska,, Sędzia WSA (del.) Patrycja Joanna Suwaj, , Protokolant Beata Radomska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie : zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 rok od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych p o s t a n a w i a 1. umorzyć postępowanie sądowe, 2. oddalić wniosek o zwrot kosztów postępowania sądowego.
Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] r. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej . ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.
Wyrokiem z dnia 3 lipca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę na powyższą decyzję.
Po wydaniu wyroku przez Sąd pierwszej instancji Dyrektor Izby decyzją wydaną w wyniku wznowienia postępowania uchylił dotychczasową swoją decyzję z dnia [...]oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej i umorzył postępowanie w sprawie.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 31 stycznia 2014 r. uchylił powyższy wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie, wskazując w uzasadnieniu, że za zasadny uznał zarzut naruszenia art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej u.p.d.o.f.) w brzmieniu obowiązującym w 2006 r. Przepis ten, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., został uznany wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r., sygn. akt SK 18/09 (sentencję ogłoszono w dniu 27 sierpnia 2013 r. w Dz. U. poz. 985) za niezgodny z art. 2 w związku z art. 64 ust. 1 Konstytucji RP. Sąd drugiej instancji wskazał, że niekonstytucyjność przepisu tworzącego umocowanie do wydania decyzji w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów jest okolicznością, która przesądza o wadliwości (niezgodności z prawem) podjętego rozstrzygnięcia, a w konsekwencji - także wyroku Sądu pierwszej instancji oddalającego skargę.
Dalej Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w punkcie drugim sentencji przywołanego wyroku, Trybunał Konstytucyjny stwierdził niekonstytucyjność art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. Sformułowanie uzasadnienia orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, zgodnie z którym z dniem opublikowania obejmującego je wyroku wykluczone jest kontynuowanie dotychczasowych lub wszczynanie nowych postępowań na podstawie art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., stanowi tylko o jednej konsekwencji orzeczenia, o niezgodności z Konstytucją RP wymienionego przepisu prawa. Przepis ten - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 1998 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. - oceniony został jako niekonstytucyjny, a więc nie może zostać uznany za zgodną z prawem podstawę rozstrzygnięcia spraw podatkowych oraz podstawę ich kontroli przez sądy administracyjne, ponadto nie może stanowić podstawy prawnej wszczynania i kontynuowania postępowań podatkowych.
Uchylając zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazując ją Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że zadaniem Sądu pierwszej instancji będzie wydanie stosownego orzeczenia uwzględniającego ostateczny wynik wznowionego postępowania podatkowego.