Dnia 15 lutego 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Szaro po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. O. o wstrzymanie wykonania decyzji Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego -postanawia- odmówić wstrzymania wykonania decyzji Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] września 2015 r. nr [...].
T. O. wniosła skargę na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej ARiMR) z dnia [...] grudnia 2015 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR [...] z dnia [...] września 2015 r. nr [...] , ustalającą kwotę nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego w wysokości 1676,09zł.
W piśmie, które wpłynęło do tut. Sądu w dniu 10 lutego 2016r. Skarżąca, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła o wstrzymanie wykonania decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARiMR [...] z dnia [...] września 2015 r. nr [...] .
W uzasadnieniu wniosku wskazała, że w przedmiotowej sprawie orzekał już Naczelny Sąd Administracyjny, który w wyroku o sygn. akt II GSK 863/13 uznał, że sprawa nie podlega załatwieniu w drodze decyzji administracyjnej. Ponadto Skarżąca przedstawiła argumenty mające przemawiać za uznaniem, że prawo do płatności w ogóle nie powstało. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR [...] wydał decyzję nie zważając, że w sprawie wystąpiła powaga rzeczy osądzonej. W związku z powyższym wykonanie tej decyzji spowodowałoby trudny do odwrócenia skutek w postaci uszczuplenia majątku Skarżącej. Ponadto w sprawie zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej P.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Co do zasady Skarżący może domagać się wstrzymania wykonania nie tylko zaskarżonej decyzji, ale również innych decyzji wydanych w ramach postępowania prowadzonego w granicach tej samej sprawy.
Jednak aby takie żądanie odniosło zamierzony przez Skarżącego skutek, decyzja organu I instancji musi podlegać wykonaniu. Wykonaniu nie podlega decyzja nieostateczna, chyba, że decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności, lub podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy, jak stanowi art. 130 § 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016r., poz. 23).
Decyzja Kierownika Biura Powiatowego ARiMR [...]z dnia [...] września 2015 r. nr [...] , której dotyczy wniosek o wstrzymanie, jest decyzją nieostateczną, ponieważ Skarżąca wniosła od niej odwołanie w przepisanym do tego terminie. Odwołanie to zostało następnie rozpoznane przez Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w Rzeszowie w decyzji z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...].
Jak wynika z akt postępowania administracyjnego sprawy, decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARiMR [...] z dnia [...] września 2015r. nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności. Nie zachodzi również w odniesieniu do niej przypadek wykonalności nie ostatecznej decyzji z mocy prawa.