Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2018 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku S. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.
S. G. wezwana została do uiszczenia kwoty 500 zł tytułem wpisu od skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Złożyła wówczas wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Wniosek ten podaje, że składająca go jest w podeszłym wieku (86 lat), choruje; ostatnio złamała prawą rękę. Opiekę nad wymienioną sprawuje jej syn, który w związku z powyższym jest bezrobotny. Jako majątek rodziny wskazany został dom o pow. 40 m.kw., wartości 25 000 zł. Skarżąca pobiera emeryturę w wysokości "nieco ponad 1 tysiąc zł". Wydatki są następujące: koszty utrzymania mieszkania - 400 zł, koszty leczenia skarżącej - 400 zł, "koszty utrzymania" - 400 zł.
Do wniosku dołączone zostało zaświadczenie, z którego wynika, że syn strony jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna od 28 października 2013 r., bez prawa do zasiłku. Nadesłano także kserokopię legitymacji emeryta oraz paragon w związku z zakupem lekarstw w dniu 21 czerwca 2018 r. na kwotę 106,51 zł.
Ponadto, w odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego odnośnie do uzupełnienia danych wniosku i dostarczenia określonych dokumentów podane zostało, że skarżąca jest właścicielem małego, starego domu na działce bez dojazdu w trudnym terenie górskim w W. Z kolei jej syn posiada spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego o pow. 29 m.kw. w T. i w tym ostatnim lokalu wymienieni mieszkają. Nie korzystają oni ze wsparcia pomocy społecznej. Odnosząc się do wezwania o wyjaśnienie źródeł finansowania nadwyżki wydatków nad dochodami wskazano, że wydatki te są w rzeczywistości mniejsze. Mają bowiem trudności z opłaceniem wszystkich kosztów utrzymania mieszkania.
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
Żądanie S. G. nie mogło zostać uwzględnione, a to wobec faktu, iż wymieniona nie zastosowała się w pełni do skierowanego do niej wezwania o uzupełnienie informacji zawartych w jej wniosku i tym samym nie wykazała, że spełnia ustawową przesłankę przyznania prawa pomocy w częściowym zakresie. W myśl art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", na zakres taki składa się np. zwolnienie od kosztów sądowych, o które ubiega się skarżąca. Zgodnie natomiast z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., przedmiotowa pomoc adresowana jest do osoby, która nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. To więc wnioskujący o tego rodzaju pomoc winien wykazać, że przesłankę tę spełnia, a zatem, że znajduje się w takiej sytuacji, w której poniesienie kosztów sądowych musiałoby skutkować niemożnością zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych jego i pozostałych osób wchodzących do wspólnego z nim gospodarstwa domowego. Celem wykazania zasadności żądania wnioskodawca powinien, zgodnie z art. 252 § 1 P.p.s.a., złożyć oświadczenie z dokładnymi danymi o swoim stanie rodzinnym, majątkowym i dochodach. W sytuacji zaś, gdy oświadczenie, w ocenie rozpoznającego wniosek referendarza sądowego, jest niepełne bądź też budzi określone wątpliwości, uprawniony jest on do wezwania strony - w trybie art. 255 P.p.s.a. - o stosowne uzupełnienia, tak w zakresie informacji, jak i dokumentów je potwierdzających.