Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Jacek Boratyn po rozpoznaniu w dniu 14 października 2013 r., na posiedzeniu niejawnym, wniosku J. S. o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym, poprzez zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, w sprawach ze skarg J. S. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia (...) października 2012 r.: -nr (...)w przedmiocie podatku akcyzowego za maj 2008 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za lipiec 2008 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za sierpień 2008 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2008 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za październik 2008 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za listopad 2008 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za grudzień 2008 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za styczeń 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za luty 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za marzec 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za kwiecień 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za maj 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za czerwiec 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za lipiec 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za sierpień 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za wrzesień 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za październik 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za listopad 2009 roku, -nr (...) w przedmiocie podatku akcyzowego za grudzień 2009 roku - postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy.
J. S. występując o przyznanie mu prawa pomocy, w zakresie całkowitym, poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, złożył oświadczenie o stanie rodzinnym i majątkowym, zgodnie z którym prowadzi on wspólne gospodarstwo domowe z dwoma małoletnimi synami, nie uzyskując jakichkolwiek dochodów oraz nie posiadając żadnego majątku. Skarżący stwierdził ponadto, że jego wydatki pokrywane są pożyczek, a od czasu utraty pracy zaprzestał płacenia alimentów.
Mając na uwadze fakt, że na podstawie oświadczenia skarżącego nie można stwierdzić ani tego, gdzie mieszka, ani też z czego się utrzymuje, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., zwanej dalej: P.p.s.a.) został on wezwany do złożenia dodatkowego oświadczenia, poprzez: wskazanie tytułu prawnego do zajmowanego lokalu mieszkalnego, wskazanie źródła finansowania wydatków na utrzymanie, a także przedstawienie zestawienia wszystkich długów, w terminie siedmiu dni, pod rygorem rozpoznania wniosku na podstawie informacji zamieszczonych na formularzu PPF. Wezwanie w tym przedmiocie zostało doręczone skarżącemu, w trybie doręczenia zastępczego, gdyż nie podjął on adresowanej do niego przesyłki, w dniu 4 października 2013 r., a siedmiodniowy termin do złożenia dodatkowego oświadczenia upłynął z dniem 11 października 2013 r. Skarżący nie złożył dodatkowego oświadczenia.
Jak stanowi art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Wykazanie spełnienia przesłanek, o których mowa w powołanym wyżej przepisie winno nastąpić poprzez złożenie przez wnioskodawcę pełnego i jednoznacznego oświadczenia o stanie rodzinnym i majątkowym, na urzędowym formularzu, a na wezwanie sądu lub rozpoznającego wniosek referendarza, dodatkowego oświadczenia i odpowiednich dokumentów źródłowych.
W niniejszej sprawie, w oparciu o dane wynikające z oświadczenia złożonego na urzędowym formularzu nie sposób jest stwierdzić, jaka jest w rzeczywistości sytuacja materialna skarżącego, gdyż nie ujawnił on źródła finansowania kosztów własnego utrzymania, jak też wysokości tych wydatków, natomiast wzywany do złożenia dodatkowego oświadczenia, które to wezwanie zostało doręczone mu zgodnie z wymogami P.p.s.a., nie ustosunkował się do niego w jakikolwiek sposób. W tej więc sytuacji należy stwierdzić, że skarżący nie wykazał, że spełnia przesłanki przyznania mu prawa pomocy, chociażby w zakresie częściowym, w związku z czym orzeczono jak w sentencji.