Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz / spr./ Sędziowie S. NSA Jerzy Solarski S. WSA Paweł Zaborniak po rozpoznaniu w dniu 5 września 2016 r., na posiedzeniu niejawnym wniosku K. J. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Grzegorza Panka oraz sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Tomasza Smolenia w sprawie ze skargi P. J., K. J. i W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia (...) sierpnia 2015 r. nr (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości za lata 2010 i 2011 postanawia oddalić wniosek o wyłączenie sędziów.
Pismem z dnia 27 lipca 2016r., złożonym na rozprawie w dniu 28 lipca 2016r., skarżący K. J. wniósł o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Grzegorza Panka oraz sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Tomasza Smolenia od rozpoznania sprawy ze skargi P. J., K. J. i W. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia (...) sierpnia 2015 r., nr (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 i 2011 r.
W uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał, że z powodu naruszenia prawa przez funkcjonariuszy publicznych złożył stosowny wniosek do prokuratury w przedmiocie ewentualnego popełnienia przestępstwa. Naruszenie art. 122 i art. 187 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) sprawia, że funkcjonariusze publiczni, w tym ww. sędziowie nie dopełnili swych obowiązków poprzez niepodjęcie w toku postępowania wszystkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz nierozpatrzenie całego materiału dowodowego, a w szczególności wyroku Sądu Rejonowego i Sądu Okręgowego.
Skarżący wyraził przekonanie, że zawiadomienie z dnia 12 maja 2016r., złożone do Prokuratury będzie powodować, że ww. sędziowie nie będą w sprawie obiektywni.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Jak stanowi art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.) dalej P.p.s.a., niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, które stanowią podstawę wyłączenia sędziego od rozpoznania sprawy z mocy prawa, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie.
W ujęciu komentowanego przepisu przesłanką wyłączenia sędziego mogą być wszelkie obiektywne okoliczności dające podstawę do podniesienia uzasadnionych zastrzeżeń co do bezstronności sędziego przy rozstrzyganiu danej sprawy. Wyłączeniu na podstawie art. 19 p.p.s.a. podlegać może sędzia, który z określonej przyczyny mógłby być zainteresowany wynikiem sprawy lub uprzedzony do strony. Do takiej sytuacji może dojść w przypadku, gdy stosunek osobisty między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem, mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2008, s. 88).
Wyłączenie sędziego na podstawie art. 19 ma zapewnić obiektywizm sądu jednakże nie może być traktowane jako możliwość eliminowania w postępowaniu sędziów, których strona uznaje za nieodpowiadających subiektywnemu pojmowaniu swoich interesów (por. postanowienie NSA z 22 lutego 2008r., II FZ 60/08). W konsekwencji, nie może służyć umożliwieniu stronie wybierania składów sędziowskich według jej subiektywnego odczucia (por. postanowienie NSA z 8 maja 2009 r., II FZ 128/09).
W kontekście uzasadnienia rozpoznawanego wniosku o wyłączenie sędziów należy podkreślić, że uzasadnioną wątpliwością co do bezstronności sędziego nie jest przeświadczenie strony co do tego, że sędzia prowadzi proces wadliwie, zwłaszcza nieobiektywnie czy też stronniczo, gdyż merytoryczne kwestionowanie rozstrzygnięć sądu może odbywać się za pomocą przysługujących stronie środków odwoławczych (por. postanowienie NSA z 6 sierpnia 2009r., II OZ 648/09). W szczególności wniosku o wyłączenie sędziego nie uzasadnia prowadzenie przez niego sprawy z naruszeniem przepisów postępowania oraz wadliwe prowadzenie innej sprawy.