Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Violetta Mielcarek po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku JL o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi JL na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za rok 2008 postanawia: oddalić wniosek.
Wojewódzki Sad Administracyjny postanowieniem z dnia [...] odrzucił skargę JL na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za rok 2008.
Skarżący JL, reprezentowany przez adwokata, pismem z dnia [...] wniósł skargę kasacyjną od w.w postanowienia. Równocześnie złożył sporządzony na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku podał, że nie stać go na koszty postępowania zażaleniowego. Nie posiada wystarczającego majątku. Skarżący oświadczył, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z [...]-letnią córką. Skarżący posiada dom jednorodzinny o pow. [...] m2, mieszkanie o pow. [...] m2, mieszkanie o pow. [...] m2, lokal użytkowy o pow. [...] m2, lokal użytkowy o pow. [...] m2, lokal użytkowy o pow. [...] m2, nie posiada nieruchomości rolnej, posiada fundusz inwestycyjny [...], samochód N z [...] oraz T z [...]. Skarżący podał, że z zasiłku z ZUS otrzymuje [...].
W świetle art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako "P.p.s.a.") zasadą jest, że strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Wyjątkiem od tej zasady jest instytucja prawa pomocy i zgodnie z art. 245 § 1 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (por. art. 245 § 2 i § 3 P.p.s.a.).
Art. 246 § 1 P.p.s.a. stanowi, że przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje :
1) w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania;
2) w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Należy mieć na względzie fakt, że instytucja prawa pomocy stanowi wyjątek od wyrażonej w art. 199 P.p.s.a. zasady ponoszenia przez stronę kosztów postępowania związanych ze swoim udziałem w sprawie. Odstępstwo od tej zasady ma na celu zagwarantowanie prawa do sądu osobom, których obiektywnie nie stać na poniesienie kosztów postępowania. Jak wskazuje się w doktrynie oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych, prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu i bez majątku. Nie można, stosując prawo pomocy, chronić czy też wzbogacać majątku osób prywatnych, gdyż celem tej instytucji jest zapewnienie dostępu do sądu osobom, którym brak środków finansowych ten dostęp uniemożliwia (por. Hanna Knysiak - Molczyk, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wydawnictwo Prawnicze, LexisNexis, Warszawa 2005, s. 628).
Biorąc pod uwagę złożone przez skarżącego oświadczenie stwierdzić należy, że nie wykazał on przesłanek do przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Wskazać bowiem należy, że ze złożonych przez skarżącego oświadczeń wynika, że wnioskodawca posiada nieruchomości, t.j. dom jednorodzinny o pow. [...] m2, [...] mieszkania o pow. [...] m2, [...] lokale użytkowe o pow. [...] m2. Ponadto skarżący posiada fundusz inwestycyjny, środki na tym funduszu wynoszą [...] zł oraz samochody marki N z [...] i T z [...]. Wnioskodawca otrzymuje zasiłek chorobowy w wysokości [...].
W ocenie referendarza sądowego skarżący jest w stanie ponieść koszty postępowania sądowego w niniejszej sprawie, które na obecnym etapie postępowania wynoszą [...] (wpis od skargi kasacyjnej).
W tym miejscu wskazać również należy, że w orzecznictwie przyjęto, że posiadanie majątku w zasadzie wyklucza możliwość przyznania prawa pomocy (por. postanowienia NSA z 14.10.2004r., sygn. akt FZ 466/04, niepubl., z 21.02.2005r., sygn. akt FZ 610/04, niepubl., z 25.10.2012r., sygn. akt I OZ 806/12 publ. na stronie internetowej www.orzeczenia.nsa.gov.pl).
Jak już wcześniej wskazano prawo pomocy udzielane jest osobom bezrobotnym, samotnym, bez źródeł dochodu i bez majątku. Natomiast skarżący do grona takich osób nie należy.
Wobec powyższego na podstawie art. 245 § 1 i § 3, art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a., postanowiono jak w sentencji.