Sprawa ze skargi na decyzję Państwowego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Maria Lorych - Olszanowska ( spr.) Sędziowie WSA Marzenna Kosewska Walentyna Długaszewska Protokolant: st. sekr. sąd. Teresa Matuszewska po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2004r. sprawy ze skargi Zespołu Elektrowni "A" na decyzję Państwowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej o d d a l a s k a r g ę /-/ W. Długaszewska /-/ M. Lorych-Olszanowska /-/ M. Kosewska

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną decyzję Państwowy Inspektor Sanitarny w P. utrzymał w mocy decyzję Państwowego Inspektora Sanitarnego dla Miasta i Powiatu K. w K. Nr [...] z dnia [...] stwierdzającą u E. S. chorobę zawodową- zawodowe uszkodzenie słuchu.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wyjaśnił, że E. S. był zatrudniony w Zespole Elektrowni "A". od 1.9.1956r. do 31.9.2001r. na stanowiskach:

- technika w Dziale Dokumentacji od 1.9.1956r. do 5.11.1957r.

- elektromechanika aparatury kontrolno-pomiarowej i automatyki od 23.11.1959 r. do 10.01.1983r

- specjalisty d/s BHP od 11.01.1983r. do 31.8.2001r.

W okresie wykonywania pracy zawodowej narażony był w latach 1959- 1983 na hałas przekraczający NDN, w latach 1983-2001 na hałas o poziomie równoważnym przekraczającym 80 dB(A), a więc stwarzającym ryzyko uszkodzenia słuchu. Badania audiometryczne wykonane w trakcie zatrudnienia wskazują na postępujący niedosłuch typu odbiorczego.

Wielkopolskie Centrum Medycyny Pracy w P. - Ośrodek w K. wydało orzeczenie, z którego wynika, że rozpoznano u E. S. "obustronny niedosłuch typu odbiorczego". Również Instytut Medycyny Pracy w Ł. stwierdził u E. S. obustronny odbiorczy ubytek słuchu i wyjaśnił, że wielkość stwierdzonego niedosłuchu z punktu widzenia lekarskiego nie uzasadnia rozpoznania zawodowego uszkodzenia słuchu.

W świetle powyższych ustaleń organ I instancji uznał, że zachodzi związek przyczynowy pomiędzy stwierdzonym u E. S. schorzeniem a narażeniem na hałas podczas pracy zawodowej. Powołując się na stanowisko Sądu Najwyższego organ ten stwierdził, że brak jest podstaw prawnych do wyłączenia z pojęcia choroby zawodowej uszkodzenia słuchu ze względu na stopień tego uszkodzenia.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył Zespół Elektrowni "A" podkreślając jej sprzeczność z orzeczeniami jednostek uprawnionych do rozpoznawania chorób zawodowych. Podniósł też, że E. S. systematycznie przechodził badania okresowe stwierdzające jego zdolność do wykonywania pracy a ponadto podczas pracy stosował ochronniki słuchu, skutecznie obniżające natężenie hałasu.

Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji po rozpoznaniu powyższego odwołania Państwowy Inspektor Sanitarny w P. przedstawił następującą argumentację:

-dochodzenie epidemiologiczne wykazało, że Pan E. S. podczas pracy w Zespole Elektrowni "A" na stanowisku elektromechanika aparatury kontrolno-pomiarowej i automatyki w latach 1959-1983 był narażony na hałas ponadnormatywny. Pomiary hałasu przeprowadzone w latach 1979-1985 na w/w/ stanowisku wykazały, że równoważny poziom dźwięku wynosił 93 dB(A). W latach 1983-2001 Pan E. S. na stanowisku specjalisty d/s BHP był narażony na hałas o poziomie równoważnym przekraczającym 80 dB(A),

-lekarze WCMP rozpoznali u Pana E. S. obustronny niedosłuch typu odbiorczego- orzeczenie z dnia [...]. W opiniach uzupełniających WCMP wyjaśniło, że u Pana E. S. stwierdzono obustronny niedosłuch odbiorczy typu ślimakowego,

Strona 1/4