Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 listopada 2017 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne w związku z wnioskiem skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
W piśmie procesowym z dnia 15 marca 2018 r. (data wpływu - 27 marca 2018r.) B. G. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podała, że wykonanie decyzji narazi skarżącą na niepowetowane szkody.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie ze względu na charakter będącego przedmiotem zaskarżenia do Sądu rozstrzygnięcia, tj. decyzji odmawiającej umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ((t.j. Dz U 2017 poz. 1369 z późn. zm.) - dalej "P.p.s.a.", po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego złożenia wniosku do sądu. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Należy wyjaśnić, że wstrzymanie wykonania orzeczeń organów administracji na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. nie jest instytucją, którą można zastosować do wszystkich aktów wydawanych przez organy administracji. W świetle poglądów wyrażanych w doktrynie możliwość wstrzymania wykonania wykluczono, gdy zaskarżonym aktom nie można nadać w postępowaniu administracyjnym rygoru natychmiastowej wykonalności (por. Z. Kmieciak Ochrona tymczasowa w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Państwo i Prawo 2003/5/18). Wykonanie aktu administracyjnego oznacza spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z treścią aktu (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, wyd. LexisNexis, Warszawa 2004 r., s. 122). Wstrzymanie wykonania związane jest bowiem jedynie z elementem realizacji przyznanych stronie uprawnień bądź wypełnienia nałożonych na nią obowiązków, a więc strefą zdeterminowanych przez normę zachowań.
Wstrzymanie wykonania może zatem dotyczyć wyłącznie aktu administracyjnego, który nadaje się do wykonania i wymaga wykonania. W doktrynie stwierdza się też, że problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone określone obowiązki oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Postępowanie sądowo-administracyjne, wyd. LexisNexis, Warszawa 2004, s. 217).
Decyzja odmawiająca umorzenia zaległości, a z taką decyzją mamy do czynienia w sprawie, w ocenie Sądu nie nadaje się do wykonania. Zaskarżona decyzja nie nakłada bowiem na jej adresata żadnych obowiązków i nie podlega wykonaniu w drodze egzekucji administracyjnej. Wniosek skarżącej dotyczy decyzji odmawiającej umorzenia zaległości z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, a nie - nałożenia na nią obowiązku zapłaty należności z tytułu składek ZUS. To rozstrzygnięcie nie kwalifikuje się do wykonania, a jedynie odmawia przyznania zobowiązanej prawa do żądanego umorzenia zaległości.
Skoro zaskarżona decyzja nie korzysta z przymiotu wykonalności, nie można orzec o wstrzymaniu jej wykonania na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji.