Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Wojciechowska Sędziowie Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędzia WSA Grzegorz Gocki (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 lipca 2014 r. sprawy ze skargi A. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 24 marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia wznowionego postępowania w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
Przedmiotem skargi jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 24 marca 2014 r. utrzymujące w mocy postanowienie tegoż organu z dnia 17 stycznia 2014 r. o zawieszeniu wznowionego postępowania w sprawie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych. Jak wynika z motywów skarżonego postanowienia, przyczyną wznowienia było powołanie się przez stronę na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r. sygn. akt SK 18/09. Z uzasadnienia skarżonych rozstrzygnięć wynika, że podstawą zawieszenia postępowania stało się wystąpienie przez Marszałka Sejmu, wnioskiem z dnia 9 grudnia 2013 r. do Trybunału Konstytucyjnego o wykładnię zagadnień wzruszania postępowań zakończonych już ostatecznymi decyzjami i prawomocnymi wyrokami sądowymi.
W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na w/w postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 24 marca 2014 r. pełnomocnik skarżącej domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia, jako wydanego z naruszeniem przepisów procesowego prawa podatkowego, mających istotny wpływ na wynik sprawy, a to : art. 201 § 1 pkt 2 w zw. z art. 235 i 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) - dalej jako: [O.p.], poprzez jego zastosowanie przy braku określonych tym przepisem przesłanek, art. 203 O.p. w związku z naruszeniem wymienionej w nim procedury dotyczącej zawieszenia postępowania z przyczyn wymienionych w art. 201 § 1 pkt 2 O.p., art. 217 § 2 i art. 219 w związku z art. 210 § 4 O.p. poprzez sporządzenie uzasadnienia niespełniającego wymogów określonych tym przepisem, art. 120 w związku z art. 235 i art. 239 O.p. poprzez naruszenie zasady działania organów podatkowych na podstawie przepisów prawa, art. 122 oraz art. 125 w związku z art. 235 i art. 239 O.p. poprzez naruszenie zasady szybkości oraz zasady podejmowania działań jedynie niezbędnych dla załatwienia sprawy, art. 121 § 1 w związku z art. 235 i art. 239 O.p. poprzez naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, art. 233 § 1 pkt 2 lit. a i art. 13 § 1 pkt 2 lit. c w związku z art. 239 O.p. poprzez jego niezastosowanie i brak uchylenia postanowienia z 31.12.2013 r. w całości.
W uzasadnieniu pełnomocnik wyjaśnił, że w jego ocenie, organ podatkowy błędnie identyfikuje skierowanie do Trybunału Konstytucyjnego przez Marszałka Sejmu RP pytania dotyczącego wykładni wyroku TK z dnia 18.07.2013 r. sygn. akt SK 18/09 z wystąpieniem w przedmiotowej sprawie zagadnienia wstępnego uzasadniającego zawieszenie postępowania. Jak wprost wynika z treści przepisu art. 201 § 1 pkt 2 O.p. istnieją cztery istotne elementy wystąpienia zagadnienia wstępnego: 1. wyłania się ono w toku postępowania podatkowego, 2. jego rozstrzygnięcie należy do innego organu lub sądu, 3. rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, zatem zagadnienie wstępne musi poprzedzać rozpatrzenie sprawy, 4. istnieje zależność między rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego, a rozpatrzeniem sprawy i wydaniem decyzji. W przedmiotowej sprawie elementy te, zdaniem skarżącej, nie wystąpiły. W ocenie strony skarżącej, dokonanie interpretacji wyroku przez Trybunał Konstytucyjny nie stanowi kwestii prejudycjalnej i nie jest zagadnieniem wstępnym, natomiast Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu powinien samodzielnie dokonać ustalenia stanu faktycznego sprawy oraz jego oceny w świetle obowiązujących przepisów prawa materialnego.