Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w przedmiocie określenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży nieruchomości.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Gerard Czech Sędziowie Sędzia WSA Marta Wojciechowska (spr.) Sędzia WSA Marzena Łozowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 września 2011 r. sprawy ze skargi K. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 18 marca 2011 r., nr [...] w przedmiocie określenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży nieruchomości. postanawia: zawiesić postępowanie sądowe.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 18 marca 2011r. nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie z dnia 28 października 2010r. określającą K. R. podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 100.950,00 zł z tytułu umowy sprzedaży nieruchomości położonych w N. i G.

Wskazana decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu stała się przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. W skardze zarzucono m.in. błędne przyjęcie przez organy, że doszło do skutecznego zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości, w tym naruszenia art. 58 §1 i 2 Kodeksu cywilnego poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy pod pozorem umowy sprzedaży w rzeczywistości doszło umowy darowizny. Świadczy o tym kwota, za którą miałaby nastąpić sprzedaż nieruchomości (30.000zł), wartej w rzeczywistości ok. 5 mln zł, tym samym według skarżącego sprzedaż nieruchomości była czynnością pozorną.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor podkreślił, że skoro w umowie sprzedaży wskazano kwotę za którą nieruchomości zostały sprzedane, to nie może być mowy o umowie darowizny. Z tych względów Dyrektor uznał, że nie zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 58§1 i 2 Kodeksu cywilnego. Nadto Dyrektor wskazał, iż strony po zawarciu umowy sprzedaży same rozwiązały umowę, co potwierdza przedłożony do akt sprawy akt notarialny z dnia 21 czerwca 2011r.

W piśmie procesowym z dnia 25 sierpnia 2011r. pełnomocnik skarżącego zwrócił się z wnioskiem o zawieszenie postępowania sądowego do czasu rozstrzygnięcia przez Sąd Rejonowy w N. sprawy z powództwa K. R. o ustalenie nieważności umowy sprzedaży nieruchomości z dnia [...] nr aktu notarialnego Rep. A [...]. Do wniosku dołączono odpis pozwu wraz z dowodem nadania.

Uzasadniając wniosek pełnomocnik podkreślił, że ustalenie nieważności umowy sprzedaży nieruchomości będzie skutkować brakiem obowiązku podatkowego od tej czynności. Zatem będzie miało wpływ na wynik postępowania podatkowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu w piśmie procesowym z dnia 19 września 2011r. sprzeciwił się zawieszeniu postępowania sądowego w tej sprawie i ponownie podkreślił, że skoro w umowie sprzedaży wskazano kwotę, za którą sprzedano nieruchomości to nie doszło do umowy darowizny. Nadto po zawarciu umowy sprzedaży strony zgodnie oświadczyły, że rozwiązują tę umowę, co przeczy tezie o pozorności umowy sprzedaży.

Na rozprawie strony podtrzymały przedstawioną w tym zakresie argumentację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.) sąd może zawieść postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego lub przed Trybunałem Konstytucyjnym.

Strona 1/2