Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki ( spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Marzena Łozowska Protokolant referent stażysta Dorota Ziółecka po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2015r. na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 29 listopada 2012r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nadpłaty w podatku akcyzowym za okres od lutego 2006r. do grudnia 2007r. postanawia: 1. umorzyć postępowanie 2. zwrócić stronie skarżącej z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu kwotę 1.039,00 zł (jeden tysiąc trzydzieści dziewięć złotych 00/100) tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Skarżąca A Spółka z o.o. w Opolu (dalej Spółka, Skarżąca) zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 29 listopada 2012 r. utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w Opolu z dnia 27 października 2011 r., odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 34.627 zł.
U podstaw żądania nadpłaty przez Spółkę legło stwierdzenie, iż przepisy ustawy o podatku akcyzowym, nakładające obowiązek zapłaty akcyzy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego olejów smarowych, klasyfikowanych do kodu CN 2710 19 87, są niezgodne z przepisami prawa wspólnotowego, w tym m.in.: z art. 3 ust. 1 i ust. 3 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (dalej Dyrektywy Horyzontalnej). Zdaniem Spółki oleje te są wyłączone z reżimu zharmonizowanej akcyzy i nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem ani rygorom związanym z nabyciem wyrobów zharmonizowanych. Nadto nie podlegały one systemowi zwolnień, jak nabycie krajowe tych samych wyrobów, co powoduje dyskryminację tychże wyrobów w obrocie krajowym.
Postanowieniem z dnia 27 marca 2013 r. Sąd w związku z wystąpieniem przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 5 marca 2013 r., I GSK 780/11, Naczelny Sąd Administracyjny do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem prejudycjalnym dotyczącym kwestii:
"Czy art. 3 ust. 3 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L 76 z 23 marca 1992 r., s. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne - Rozdział 9, t.1, s. 179) - oraz aktualnie odpowiednio art. 1 ust. 3 lit. a) i akapit pierwszy dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 z 14 stycznia 2009 r., s. 12, z późn. zm.) - należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się nałożeniu przez państwo członkowskie na oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 71 - 2710 19 99, wykorzystywane do celów innych niż napędowe i grzewcze, podatku akcyzowego, według reguł właściwych dla ujednoliconego podatku akcyzowego nakładanego na konsumpcję produktów energetycznych?"; zawiesił z urzędu postępowanie sądowe, które następnie podjęto w dniu 25 marca 2015 r. z uwagi na zapadły wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 12 lutego 2015 r w sprawie C-349/13.
Po wyznaczeniu rozprawy Skarżąca cofnęła w złożonym w sprawie piśmie procesowym wniesioną skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wobec skutecznego cofnięcia skargi postępowanie w sprawie należało umorzyć.
Stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: [P.p.s.a.] sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę,