Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów nieznajdujących pokrycia w nieujawnionych źródłach przychodów za 2003 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Wójcik po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu z dnia 21 stycznia 2011 r., Nr [...] w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów nieznajdujących pokrycia w nieujawnionych źródłach przychodów za 2003 r. postanawia: oddalić wniosek skarżącego o przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu

Uzasadnienie

Skarżący J. Z. działający przez pełnomocnika będącego doradcą podatkowym zawarł we wniesionej do tutejszego sądu skardze na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w przedmiocie podatku dochodowego od dochodu z nieujawnionych źródeł przychodów za 2003 rok wniosek o przekazanie sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, zgodnie z miejscem zamieszkania skarżącego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 13 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. Nr 153, poz. 1270 ze. zm.) - dalej jako: [p.p.s.a.], wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego. W § 2 tego przepisu regulującym właściwość miejscową wojewódzkich sądów administracyjnych wskazano, że do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Wynika z tego, że jedynym wyznacznikiem właściwości miejscowej wojewódzkiego sądu administracyjnego (poza przypadkiem opisanym w § 3 art. 13 p.p.s.a., niemającym tu zastosowania) jest siedziba w/w organu, nie zaś inne kryteria, w tym m.in. miejsce zamieszkania skarżącego. Unormowanie zawarte w art. 13 § 2 p.p.s.a. wskazuje na właściwość wyłączną (miejscową) wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Jak wskazuje się w piśmiennictwie, przepisy o właściwości miejscowej służą rozgraniczeniu kompetencji pomiędzy sądami tego samego rzędu ze względu na przypisany im zasięg terytorialny jurysdykcji. Wyjątki od tej zasady mogą być wprowadzone jedynie w drodze rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, który ma uprawnienie do przekazania któremuś z wojewódzkich sądów administracyjnych ze względów celowościowych spraw określonego rodzaju należących do właściwości innego sądu (por. M. Romańska [w]: T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2005, str. 127), co jednak w niniejszej sprawie nie ma miejsca.

Z uwagi na powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 13 § 2 w zw. z art. 160 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Na postanowienie nie przysługuje zażalenie (por. postanowienie NSA z 19.12.2008 r. sygn. akt I OZ 922/08).

Strona 1/1