Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług za wrzesień 2004r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Sędzia NSA Gerard Czech Sędziowie NSA Joanna Kuczyńska Asesor sądowy Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Joanna Zamojska - Jaszczyk po rozpoznaniu w dniu 3 października 2007r. na rozprawie sprawy ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług za wrzesień 2004r. postanawia zawiesić postępowanie

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] Nr [...] utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia z dnia [...]. nr [...], zmienioną decyzją z dnia [...]. Nr [...], w ramach której, dokonano określenia T. S. zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, za miesiąc wrzesień 2004r. w kwocie 1.544 zł.

Jak wynikało z ustaleń przeprowadzonej kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczania i deklarowania kwot podatku od towarów i usług, w 2004r. podatnik uzyskiwał przychody ze stosunku pracy, emerytur-rent krajowych oraz z działalności wykonywanej osobiście (umowy zlecenia). Przedmiotem tych umów była min. weryfikacja dokumentów związanych z budową elektrowni wodnej w Z., pełnienie obowiązków inspektora nadzoru hydrotechniczno-budowlanego na rzecz A. Spółki z o.o. z siedzibą w W., pełnienie nadzoru inwestorskiego nad przebudową i udrożnieniem rzeki Odry. T. S. nie był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie złożył także zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Natomiast na podstawie zeznania rocznego PIT-37 złożonego przez niego za 2003 r. stwierdzono, że osiągnął on w tym roku przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście w wysokości 48.000 zł, a zatem z uwagi na treść art. 113 w związku z art. 168 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług , zdaniem organów, przekroczył kwotę limitu uprawniającą do zwolnienia podmiotowego od opodatkowania podatkiem od towarów i usług w roku następnym tj. 2004. Wskazano również, iż w myśl przepisu art. 168 ust. 3 do obliczenia wysokości sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113, za rok 2003 oraz za okres od 1 stycznia do 31 kwietnia 2004 r., przyjmuje się sprzedaż w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, tj. zarówno wartość sprzedaży opodatkowanej, jaki zwolnionej.

Na podstawie zawartych przez podatnika umów oraz pozostałych dowodów zebranych w sprawie, w tym dowodów z zeznań świadków organy podatkowe uznały, iż T. S. jako osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie bowiem, z definicją zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą są podatnikami, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy nie uznaje się za działalność gospodarczą czynności z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w ramach ich wykonywania następuje związanie ze zlecającym prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a zleceniobiorcą, co do warunków wykonania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego za ich wykonanie. Brak chociażby jednego z tych warunków, np. brak przejęcia odpowiedzialności usługobiorcy za czynności usługodawcy, powoduje, że czynności te uznaje się za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą. Organy zwróciły także uwagę na uregulowania ustawy Prawo budowlane dotyczące samodzielnej funkcji technicznej w budownictwie. Zgodnie z zawartą tam definicją za taką funkcję uważa się działalność związaną z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych lub samodzielnego rozwiązania zagadnień architektonicznych i technicznych oraz techniczno-organizacyjnych, a w szczególności wykonywanie nadzoru inwestorskiego. Osoby wykonujące samodzielną funkcję techniczną w budownictwie są odpowiedzialne za wykonywanie tych funkcji zgodnie z przepisami i zasadami wiedzy technicznej oraz za należytą staranność w wykonywaniu pracy, jej właściwą organizację, bezpieczeństwo i jakość. Z uwagi na to, że odpowiedzialność za wykonane przez podatnika czynności (wynikające z umów zleceń), wynika z ustawy, organy uznały, że nie może być mowy o przejęciu tej odpowiedzialności przez usługobiorcę.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Zawieszenie/podjęcie postępowania
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej