Sprawa ze skargi na decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w O. w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu podatku naliczonego na skutek wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie NSA Gerard Czech WSA Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant sekr. sądowy Anna Frydryk po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2008r. na rozprawie sprawy ze skargi "A" spółka cywilna "B" spółka z o.o., "C" spółka z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przedłużenia terminu zwrotu podatku naliczonego na skutek wniosku skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia: wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi odrzucić.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Skarbowy
Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia [...] nr [...] wydaną na podstawie art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50, ze zm.), [...] Urząd Skarbowy w O. przedłużył A spółka cywilna B spółka z o.o. i C Polska spółka z o.o. z siedzibą w W. do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego termin zwrotu podatku naliczonego za czerwiec 1999 r. w kwocie 8.217.297,00 zł. W decyzji zawarto pouczenie, że przysługuje od niej, w terminie 14 dni od otrzymania decyzji, odwołanie do Izby Skarbowej w O.

Pismem z dnia [...] spółka wniosła odwołanie od wskazanej decyzji i domagała się umorzenia postępowania w związku z naruszeniem przepisów o terminie wydania orzeczenia o przedłużeniu terminu zwrotu różnicy podatku oraz błędną formą prawną rozstrzygnięcia, tj. wydaniem decyzji zamiast postanowienia. Nadto podniosła zarzut naruszenia przez organ I instancji przepisów dotyczących doręczeń w postępowaniu podatkowym i domagała się uznania, że zaskarżona decyzja została jej skutecznie doręczona dopiero w dniu 14 listopada 2002 r.

Izba Skarbowa w O. postanowieniem z dnia [..] nr [...] stwierdziła uchybienie terminu do wniesienia odwołania i w związku z tym pozostawiła odwołanie skarżącej bez rozpoznania. Rozstrzygnięcie to oparto na ustaleniu, że decyzja została doręczona spółce w lokalu jej siedziby w dniu 20 sierpnia 1999 r. przez pracownika organu podatkowego do rąk pracownika Spółki, który potwierdził jej odbiór własnoręcznym podpisem i pieczęcią firmową.

Postanowienie Izby Skarbowej spółka zaskarżyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. W skardze ponowiła zarzuty podniesione w odwołaniu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 22 września 2004 r. oddalił skargę uzasadniając, że zaskarżona decyzja organu I instancji była w istocie postanowieniem, a skoro tak, to w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia

2002r. nie podlegała ona zaskarżeniu do Izby Skarbowej w O. Stronie od takiego rozstrzygnięcia przysługiwała skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego, która powinna być poprzedzona wezwaniem Urzędu Skarbowego w O. do usunięcia naruszenia prawa. W związku z tym sąd stwierdził, że wniesione odwołanie należało kwalifikować jako zażalenie, co oznaczało, że nie podlegał uwzględnieniu zarzut niewłaściwości po stronie organu II instancji, gdyż wobec treści przepisu art. 274b Ordynacji podatkowej, obowiązującego z mocy przepisów przejściowych zawartych w ustawie z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa i o zmianie niektórych innych ustaw, Izba Skarbowa w O. była władna do jego rozstrzygnięcia. Sąd nie podzielił także zarzutu w przedmiocie nieskuteczności doręczenia orzeczenia organu I instancji w dniu 20 sierpnia 1999 r.

Skarżąca od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zarzuciła naruszenie szeregu przepisów postępowania podatkowego, jak też sądowoadministracyjnego, w tym dotyczących nieważności postanowienia organu II instancji w sytuacji braku właściwości tego organu do jego wydania, dokonania nieuprawnionego "przekwalifikowania" aktów organów podatkowych skutkującego pozbawieniem skarżącej prawa do sądu, nieuwzględnienia okoliczności błędnego pouczenia skarżącej skutkującego poniesieniem przez nią negatywnych skutków tego faktu.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Przywrócenie terminu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Skarbowy