Wniosek w przedmiocie: opłaty za przechowywanie towaru
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie - Anna Ambroziak po rozpoznaniu w dniu 6 stycznia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. R. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie: opłaty za przechowywanie towaru postanawia : przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym w postaci zwolnienia od kosztów sądowych

Inne orzeczenia o symbolu:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie

Na mocy art. 243 §1 w związku z art. 246 §1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U Nr 153 , poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., Sąd przyznaje prawo pomocy w zakresie całkowitym, w przypadku gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Stosownie do pkt 2 §1 art. 246 ustawy Sąd przyznaje prawo pomocy w zakresie częściowym, w przypadku gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Wnioskiem z dnia 21 grudnia 2009 r. A. R. wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych. Z oświadczenia wnioskodawcy wynika, że prowadzi wspólne gospodarstwo z żoną M. R. oraz małoletnim synem. Z tytułu prowadzonej działalności rolniczej uzyskuje dochód w wysokości ok. 690 zł brutto miesięcznie, nadto z wykonywanych prac dorywczych ok. 300 zł miesięcznie. Żona wnioskodawcy pobiera zasiłek rodzinny, pielęgnacyjny oraz świadczenie pielęgnacyjne w łącznej kwocie 844 zł. W skład majątku wchodzi dom o powierzchni 50 m2 (przeznaczony do rozbiórki), oraz nieruchomość rolna o powierzchni 2,01 ha przeliczeniowego oraz oszczędności w kwocie ok. 100 zł. Nadto skarżący posiada samochód osobowy marki Mercedes, rok produkcji 1995, na zakup którego zaciągnął kredyt. W uzasadnieniu wniosku skarżący wyjaśnił, że syn od czterech lat choruje na cukrzycę insulino-zależną, w związku z czym ponosi koszty leczenia w wysokości ok. 200-300 zł miesięcznie, a często wyższe. Z dodatkowych wyjaśnień wnioskodawcy wynika, że z tytułu opłat za energię elektryczną miesięcznie wydatkuje ok. 100 zł, spłaca raty kredytu w wysokości 320 zł miesięcznie, ponosi wydatki na zakup opału w okresie zimowym ok. 300 zł miesięcznie. Ponadto ze złożonego oświadczenia wynika, że skarżący z cała rodziną zamieszkuje u teściów. Do wniosku załączył trzy decyzje Burmistrza w sprawie świadczeń rodzinnych, faktury VAT na zakup materiałów leczniczych, potwierdzenie zakupu węgla na kwotę 1.400 zł, zaświadczenie lekarskie z dnia 16.12.2009 r., zaświadczenie z Urzędu Gminy.

Przystępując do oceny przedstawionej we wniosku sytuacji materialnej i życiowej wnioskodawcy w świetle przesłanek warunkujących przyznanie prawa pomocy stwierdzić należy, że przyznanie prawa pomocy stanowi instytucję wyjątkową. Koszty postępowania stanowią bowiem rodzaj danin publicznych. Daniny publiczne powinny być zgodnie z art. 84 Konstytucji powszechne jak i w jednakowy sposób obciążać podmioty znajdujące się w podobnej sytuacji. Z uwagi na wyjątkowy charakter tej instytucji przyznanie prawa pomocy powinno być zatem stosowane tylko w przypadkach uzasadnionych szczególnymi okolicznościami, a mianowicie wtedy gdy wnioskodawca udowodni, iż nie posiada żadnych możliwości sfinansowania kosztów związanych z dochodzeniem swoich praw przed Sądem. Ciężar wykazania, że znajduje się on w sytuacji uzasadniającej przyznanie prawa pomocy w żądanym zakresie spoczywa na wnioskodawcy. W związku z tym skarżący powinien przedstawić wszelkie okoliczności mogące potwierdzić jego sytuację materialną i życiową.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że sytuacja materialna i życiowa strony pozwala na uznanie, że spełnione zostały przesłanki do przyznania prawa pomocy wnioskodawcy w żądanym zakresie tj. zwolnienia od kosztów sądowych. Wprawdzie skarżący jak wynika z oświadczenia uzyskuje stałe miesięczne dochody, jednakże ponosi znaczące wydatki na leczenie syna jak i konieczne wydatki związane z bieżącym utrzymaniem gospodarstwa domowego. Ponadto uwzględniono fakt, iż posiadany dom przeznaczony jest do rozbiórki. W związku z powyższym uznano, że skarżący nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

W związku z tym na zasadzie art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a. i art. 258§2 pkt 7 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6309 Inne o symbolu podstawowym 630
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej