Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski, Sędziowie Sędzia WSA Ryszard Maliszewski (spr. ), Sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant Marika Brzozowiec, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 03 grudnia 2009 r., sprawy ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]", w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia: zawiesić postępowanie w sprawie

Uzasadnienie strona 1/3

R.S. i M.S. wnieśli skargi na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", Nr "[...]", Nr "[...]", w przedmiocie: zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002r.

Na rozprawie w dniu 3 grudnia 2009r. Sąd zarządził na podstawie art. 111 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) połączenie obu spraw, ze skarg R i M.S. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" dotyczących zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych, do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

W uzasadnieniu skarg podniesiono między innymi, że zgodnie z art. 68 § 4 O.p., przed dniem wydania decyzji przez organ I instancji nastąpiło przedawnienie opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za rok 2001 i lata wcześniejsze ujawnionych między innymi na kontach bankowych podatników. Zatem zobowiązanie w zakresie przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za lata przed rokiem 2002 nie powstało i przy ustalaniu podstawy opodatkowania za rok 2002 w decyzjach wydanych w dniu "[...]" organ I i II instancji powinny były ograniczyć się do ustalenia nieujawnionych źródeł przychodów w roku 2002 oraz w całości uznać środki zgromadzone przed rokiem 2002 i wykorzystane w roku 2002 jako "wolne od opodatkowania" w rozumieniu art. 20 ust. 3 u.p.d.f. Środki te powinny być brane pod uwagę dla ustalenia jaki środkami finansowymi dysponowali podatnicy w roku 2002 i przed rokiem 2002 i czy rzeczywiście uzyskali nieujawnione przychody w roku 2002, które nie uległy przedawnieniu i, w stosunku do których mogła być wydana decyzja. Dotyczy to zwłaszcza tych środków, które zostały ujawnione przed rokiem 2002 na kontach bankowych podatników i użyte przez nich w roku 2002.

Przed Trybunałem Konstytucyjnym zawisła sprawa o sygn. akt SK 18/09 w związku ze skargą konstytucyjną R. K. o zbadanie zgodności :

1. art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych z art. 64 ust. 1 Konstytucji RP w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, odczytywanej w związku z ustępem 3 art. 64 Konstytucji RP, ze względu na naruszenie praw ekonomicznych podatników poprzez ingerencję w ich prawo własności, wyrażające się w obciążeniu podatnika obowiązkiem zapłaty podatku w wysokości 75% ustalonego przez organ podatkowy dochodu, co w rzeczywistości skutkuje pozbawieniem podatnika niemalże całego niezgłoszonego do opodatkowania dochodu i wykazuje cechy zbliżone do konfiskaty mienia, naruszającej istotę prawa własności;

2. art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych z art. 46 Konstytucji RP w związku z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP przez to, że upoważniając organ podatkowy, do orzekania o faktycznym przepadku na rzecz Skarbu Państwa 75 % dochodów wypracowanych przez podatników, którzy nie ujawnili wszystkich źródeł przychodu, pod pozorem zryczałtowanego podatku dochodowego, narusza konstytucyjnie ustanowioną wyłączność sądu do orzekania o przepadku rzeczy oraz prawo do sądu;

Strona 1/3