Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Anna Ambroziak po rozpoznaniu w dniu 13 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Klubu "[...]" o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Klubu "[...]" na decyzję Samorządu Województwa z dnia ‘[...]" Nr "[...]" w przedmiocie: odmowy przyznania pomocy na realizację projektu postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych
We wniosku, złożonym na urzędowym formularzu, Klub "[...]" (zwane dalej "Klubem"), wniosło o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na akt Samorządu Województwa z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy przyznania pomocy na realizację projektu. We wniosku wyjaśniono, że Klub prowadzi działalność w postaci stowarzyszenia sportowego, nie posiada majątku jak i dochodów. W uzasadnieniu podniesiono, iż Klub nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, członkowie pracują społecznie. Podkreślono, że Klub prowadzi zadania, na które otrzymuje celowe wsparcie finansowe. W 2013 r. otrzymał kwotę 400 zł z Urzędu Miasta na mistrzostwa miasta "[...]", oraz 300 zł z "[...]" na turniej "[...]". Klub nie posiada innych dochodów. Z oświadczenia o majątku i dochodach wynika, iż stan rachunku bankowego Klubu na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku wniósł 0,0 zł.
Wskazać należy, iż w świetle art. 246 § 2 pkt 2 w związku z art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie ppsa, prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych w całości lub w części, może być przyznane, gdy osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Z treści przytoczonego przepisu wynika, że to na stronie ciąży obowiązek wykazania, iż znajduje się w sytuacji uprawniającej ją do otrzymania prawa pomocy. To strona powinna zatem przekonać rozpoznającego wniosek o przyznanie prawa pomocy, że nie posiada wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania, a zdobycie środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym było i jest dla niej obiektywnie niemożliwe. Pomoc finansowa ze strony Państwa z założenia przysługuje bowiem jedynie stronom, które z powodów od siebie niezależnych nie mogą pozyskać środków koniecznych do prowadzenia postępowania sądowego, a nie stronom, które dobrowolnie zaniechały pozyskiwania tych środków.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż w warunkach niniejszej sprawy, Klub nie wykazał, że z przyczyn od siebie niezależnych nie może pozyskać środków niezbędnych do sfinansowania swojego udziału w postępowaniu w niniejszej sprawie. Podkreślić należy, iż Klub, zamierzając prowadzić statutową działalność, powinien liczyć się z koniecznością ponoszenia kosztów sądowych w postępowaniach, w których uzna swój udział za celowy i w stosownym czasie zabezpieczyć odpowiednie środki na ich pokrycie z własnego majątku. Zauważyć należy, iż stosownie do § 35 ust. 1 Statutu Klubu, źródłami powstania jego majątku są: a. dotacje, b. wpływy organizowane przez Klub, c. składki członkowskie, d. inne wpływy uzyskiwane z działalności statutowej, e. odsetki od lokat bankowych i depozytów terminowych (...) f. darowizny. Z uzasadnienia wniosku wynika jednak, iż służący realizacji celów Klubu majątek powstaje wyłącznie z dotacji celowych. Mając to na uwadze, stwierdzić należy, że Klub posiada także inne możliwości pozyskiwana środków finansowych. Przede wszystkim członkowie Klubu, mają możliwość wesprzeć działalność Klubu poprzez składki członkowskie. Przy czym zaznaczyć należy, że wysokość składki członkowskiej powinna być ustalona na takim poziomie, który umożliwi Klubowi prowadzenie również sporów sądowych. Podkreślić bowiem należy, że członkowie Klubu jak i jego władze nie ustalając składek, czy też pobierając je na nieodpowiednim niskim poziomie, jak i nie szukając dodatkowych sposobów gromadzenia środków niezbędnych do jego funkcjonowania godzą się w istocie z ograniczonym charakterem działalności utworzonego przez nich Klubu - stowarzyszenia. W tej sytuacji, Klub nie może twierdzić, że z powodów od siebie niezależnych nie może pozyskać środków koniecznych do prowadzenia postępowania sądowego w niniejszej sprawie. Podnieść jednocześnie należy, iż wnosząc skargę do sądu administracyjnego, Klub powinien liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów postępowania sądowego związanych z jego prowadzeniem i wykorzystać wszelkie możliwe sposoby na pozyskanie środków pieniężnych na ten cel. Wskazać należy, że na obecnym etapie postępowania koniecznym do poniesienia kosztem dla rozpoznania skargi jest wpis sądowy od skargi, który został określony na kwotę 200 zł - stosownie do § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów , z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sadami administracyjnymi.
Oceniając powyższe należy stwierdzić, że Klub nie wykazał, że wyczerpał wszystkie możliwe sposoby na pozyskanie tych środków, czy to poprzez pobieranie składek członkowskich, czy też poprzez podjęcie próby pozyskania dodatkowych źródeł powstania majątku. W konsekwencji, nie można stwierdzić, że wniosek Klubu o przyznanie prawa pomocy zasługuje na uwzględnienie. W tej sytuacji, zwolnienie Klubu z obowiązku poniesienia kosztów sądowych oznaczałoby przerzucenie ciężaru jego funkcjonowania na Państwo, a to prowadziłoby do zaprzeczenia zasadzie, że stowarzyszenie prowadzi działalność na bazie własnego majątku. Stosownie bowiem do art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 ze zm.), majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej.
W świetle powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, orzeczono jak w sentencji.