Dnia 26 września 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Piskozub po rozpoznaniu w dniu 26 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia: odrzucić skargę.
W. W. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty uzyskanej z tytułu ustanowienia służebności przesyłu. Wnioskodawcą oraz adresatem wskazanej interpretacji był J. W. (małżonek skarżącej).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
W świetle regulacji art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a.", uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Zasadniczą przesłanką konstytuującą pojęcie "strony postępowania " jest zatem interes prawny, który, jak przyjmuje się w literaturze, wynika z prawa materialnego, jest z tym prawem zgodny i pozostaje pod ochroną tego prawa. Tak więc skarżący, o którym mowa w art. 50 § 1 p.p.s.a., musi mieć w złożeniu skargi interes prawny rozumiany jako istnienie związku między sferą jego indywidualnych praw i obowiązków, a zaskarżonym. Skarga może bowiem dotyczyć tylko jego "własnej sprawy administracyjnej", rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot nie podporządkowany organizacyjnie temu podmiotowi. W związku z powyższym legitymacja skargowa podmiotu wnoszącego skargę we własnym interesie prawnym musi zawierać w sobie dwa elementy. Po pierwsze, skarżący musi mieć interes prawny w przeprowadzeniu sądowej kontroli zgodności z prawem aktu lub czynności, oparty na normach administracyjnego prawa materialnego lub procesowego (np. w odniesieniu do postanowień), kształtujących istotę sprawy administracyjnej, w której skarga jest wnoszona i które pozwolą sądowi ocenić, czy skarga została wniesiona we własnej sprawie. Po drugie, skarżący musi mieć interes prawny w doprowadzeniu zaskarżonego aktu lub czynności do stanu zgodnego z prawem (por. T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M.Romańska. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 212 i nast.).
Jak wynika z akt sprawy, przymiot strony postępowania sądowoadministracyjnego posiada J. W. (złożył skargę na interpretację). Należy podkreślić, że indywidualna interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty uzyskanej z tytułu ustanowienia służebności przesyłu została wydana na wniosek J. W. Przedmiotowa interpretacja została skierowana wyłącznie na rzecz ww. osoby i doręczona pełnomocnikowi J. W. W związku z powyższym, W. W. nie posiada legitymacji procesowej do wniesienia skargi w przedmiotowej sprawie.
Mając powyższe na uwadze, uwzględniając treść art. 50 § 1 p.p.s.a. i badając w przedmiotowej sprawie dopuszczalność skargi W. W. od strony posiadania przez nią legitymacji procesowej, sąd postanowił odrzucić skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. jako niedopuszczalną.