Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kantecka po rozpoznaniu w dniu 2 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E.D. na decyzję Burmistrza P. z dnia "[...]"r., nr "[...]" w przedmiocie zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej postanawia: odrzucić skargę.
E.D. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Burmistrza z dnia "[...]" w przedmiocie zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej.
Adresatem wskazanej decyzji był R.J.K.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
W świetle regulacji art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U z 2012 r. poz.270 ze zm.), dalej jako "p.p.s.a.", uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Zasadniczą przesłanką konstytuującą pojęcie "strony postępowania " jest zatem interes prawny, który, jak przyjmuje się w literaturze, wynika z prawa materialnego, jest z tym prawem zgodny i pozostaje pod ochroną tego prawa. Tak więc skarżący, o którym mowa w art. 50 § 1 p.p.s.a., musi mieć w złożeniu skargi interes prawny rozumiany jako istnienie związku między sferą jego indywidualnych praw i obowiązków, a zaskarżonym. Skarga może bowiem dotyczyć tylko jego "własnej sprawy administracyjnej", rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot nie podporządkowany organizacyjnie temu podmiotowi. W związku z powyższym legitymacja skargowa podmiotu wnoszącego skargę we własnym interesie prawnym musi zawierać w sobie dwa elementy. Po pierwsze, skarżący musi mieć interes prawny w przeprowadzeniu sądowej kontroli zgodności z prawem aktu lub czynności, oparty na normach administracyjnego prawa materialnego lub procesowego (np. w odniesieniu do postanowień), kształtujących istotę sprawy administracyjnej, w której skarga jest wnoszona i które pozwolą sądowi ocenić, czy skarga została wniesiona we własnej sprawie. Po drugie, skarżący musi mieć interes prawny w doprowadzeniu zaskarżonego aktu lub czynności do stanu zgodnego z prawem (por. T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M.Romańska. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 212 i nast.).
Jak wynika z akt sprawy w postępowaniu administracyjnym mającym podlegać kontroli sądu administracyjnego w przedmiotowym postępowaniu, przymiot strony tego postępowania posiada R.J.K. Decyzja Burmistrza z dnia "[...]" w przedmiocie zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej została wydana na wniosek R.J.K. Przedmiotowa decyzja została skierowana wyłącznie na rzecz ww. i tylko mu doręczona. Strona skarżąca nie brała udziału w postępowaniu jako strona. W związku z powyższym E.D. nie posiada legitymacji procesowej do wniesienia skargi w przedmiotowej sprawie.
Mając powyższe na uwadze, uwzględniając treść art. 50 § 1 p.p.s.a. i badając w przedmiotowej sprawie dopuszczalność skargi E.D. od strony posiadania przez nią legitymacji procesowej, sąd postanowił odrzucić skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. jako niedopuszczalną.
Na marginesie zaznaczyć należy, że brak jest podstaw prawnych do rozpoznania opisanej skargi w trybie art. 52 § 3 p.p.s.a. Przepis ten dotyczy bowiem wyłącznie skarg na akty i czynności z zakresu administracji publicznej innych niż m.in. decyzje administracyjne (innych niż określone w art.3 § 2 pkt 1-3 p.p.s.a.). Z powyższego wynika, że sprawa kończąca się aktem administracyjnym wydanym w formie decyzji administracyjnej, nie podlega rozpoznaniu we wskazanym przez skarżącą trybie.