Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Piskozub Sędzia WSA Zofia Skrzynecka ( spr.) Protokolant Monika Gajowniczek po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 8 września 2010 r. sprawy ze skargi Z. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia umorzyć postępowanie
Na rozprawie w dniu 8 września 2010 r. pełnomocnik skarżącego przedłożył odpis skrócony aktu zgonu skarżącego Z.K. Z dokumentu tego wynika, iż skarżący zmarł 11 kwietnia 2009r. W związku z zaistniałą sytuacją pełnomocnik skarżącego wskazywał, że powinno nastąpić zawieszenie postępowania z urzędu, ponieważ wynik postępowania sądowoadministracyjnego może oddziaływać na prawa i obowiązki ewentualnych spadkobierców skarżącego.
W myśl art.124 § 1pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., sąd zawiesza postępowanie z urzędu w razie śmierci strony lub jej przedstawiciela ustawowego, utraty przez nich zdolności procesowej, utraty przez stronę zdolności sądowej lub utraty przez przedstawiciela ustawowego charakteru takiego przedstawiciela, z zastrzeżeniem § 3. Zgodnie zaś z art.124 § 3 p.p.s.a. nie zawiesza się postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego.
Przepis art.124 §1 pkt 1 p.p.s.a. koreluje z przepisem art.161 § 1 pkt 2 p.p.s.a. stanowiącym, że sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania.
Przy uwzględnieniu wyżej wskazanych unormowań dotyczących obligatoryjnego zawieszenia postępowania oraz, również obligatoryjnego, umorzenia postępowania oczywista jest teza, że wyłącznie przedmiot postępowania sądowego ma wpływ na wybór między instytucją zawieszenia postępowania a umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego w przypadku, gdy śmierć strony nastąpiła w toku tego postępowania. Zasadą jest przy tym zawieszenie postępowania w razie śmierci strony a nie stosuje się jej jedynie wówczas, gdy przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, wówczas bowiem należy, stosownie do art.161§ 1pkt 2 p.p.s.a., umorzyć postępowanie, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik postępowania.
W literaturze przedmiotu nie budzi wątpliwości, że umorzenie postępowania oznacza przerwanie i zakończenie postępowania sądowoadministracyjnego z powodu zaistnienie w jego toku zdarzeń, które uniemożliwiają osiągnięcie jego celu albo powodują, że dokonanie przez sąd administracyjny kontroli zaskarżonego aktu lub czynności staje niezbędne albo nawet niedopuszczalne. Umorzenie postępowania powoduje jego zakończenie orzeczeniem, które nie rozstrzyga o istocie sprawy sądowoadministracyjnej (vide: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz Tadeusz Woś, Hanna Knysiak - Molczyk, Marta Romańska, po redakcją Tadeusza Wosia, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis Warszawa 2005 str.494).