Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kantecka po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2010 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" r., nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. postanawia: 1. przyznać prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w kwocie przekraczającej 500 (pięćset) zł, 2. w pozostałej części oddalić wniosek.
M. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]"r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.
Zarządzeniem z dnia 28 lipca 2010 r. skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości 1.500 zł.
Złożonym na urzędowym formularzu wnioskiem z dnia 18 sierpnia 2010 r. M. S. wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych. Z oświadczenia skarżącej wynika, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Nie posiada majątku nieruchomego ani ruchomego oraz nie uzyskuje żadnych dochodów, zaś środki niezbędne do egzystencji zapewniają Jej córki.
W odpowiedzi na wezwanie referendarza sądowego tut. Sądu, w piśmie z dnia 13 września 2010 r. M.S. oświadczyła, że mieszka sama w części domu należącym do córki. Prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Posiada rachunek bankowy, który został zajęty w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Nie posiada żadnych oszczędności. Nie ma wiedzy na temat miesięcznych dochodów córek oraz ich źródeł. Otrzymywana pomoc córek w przeważającym zakresie ma charakter doraźnego dostarczania produktów żywnościowych, leków, drobnych kwot pieniężnych oraz zapewnienia możliwości korzystania z domu należącego do jednej z nich z jednoczesnym pokrywaniem kosztów jego utrzymania.
Ustosunkowując się do wezwania wyjaśniła także, że z pełnomocnikiem nie zawierała pisemnej umowy o świadczenie usług prawnych, zaś wynagrodzenie za te usługi zostało uiszczone jeszcze na etapie postępowania przed organem kontroli skarbowej. Do pisma dołączyła kopię postanowienia Sądu Rejonowego z dnia "[...]"o wpisaniu do Rejestru Dłużników Niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego.
Następnie pismem z dnia 24 września 2010 r. wezwano wnioskodawczynię do złożenia oświadczenia o posiadanych nieruchomościach w okresie od 1 stycznia 2001r. do 10 sierpnia 2010 r. oraz w przypadku ich zbycia - do określenia formy zbycia, jego daty i kwot uzyskanych z tego tytułu oraz ich przeznaczenia. Pomimo doręczenia powyższego wezwania w dniu 27 września 2010 r., strona w wyznaczonym terminie nie złożyła wymaganych oświadczeń.
Postanowieniem z "[...]"r. Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówił M.S. przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W złożonym sprzeciwie od tego postanowienia M.S.podniosła, iż Jej sytuacja majątkowa badana była w ujęciu historycznym. Zaznaczyła, że obecnie nie posiada żadnego majątku ani nie otrzymuje żadnego dochodu, pomimo tego odmowę przyznania prawa pomocy uzasadniono tym, iż w latach 2001 - 2009 posiadała majątek, którego część sprzedała, a część darowała córkom. Wskazała, że wysokość otrzymywanej od córek pomocy jest różna i wynika z aktualnej potrzeby. W ocenie strony, bez znaczenia pozostaje okoliczność, że w 2006 i 2007 r. sprzedała 38 działek za łączną kwotę ok. 2.000.000 zł. Jak podniosła, wskazana kwota powinna zostać pomniejszona o wysokość obciążeń ponoszonych na rzecz urzędu gminy (opłata adiacencka, renta planistyczna) oraz urzędu skarbowego (podatek od towarów i usług oraz podatek dochodowy). Ponownie wskazała, że została wpisana do Rejestru Dłużników Niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego, co odzwierciedla Jej sytuację materialną i przesądza o braku możliwości płatniczych.