Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2013 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.S. na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 12 czerwca 2013 r. J.S. wniósł za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]", którym odmówiono przywrócenia terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem ostatecznym Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]".
Zaskarżone postanowienie z dnia "[...]" zawierało pouczenie o trybie, terminie i sposobie wniesienia zażalenia i zostało doręczone stronie w dniu 4 kwietnia 2013 r. (k. 52 akt adm.)
Pismem z dnia 10 kwietnia 2013 r. J.S. złożył do Dyrektora Izby Celnej zażalenie na wyżej wymienione postanowienie, które do dnia wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie zostało rozpoznane.
Odpowiadając na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na to, iż została wniesiona przedwcześnie. Strona nie wyczerpała bowiem drogi prawnej w administracyjnym toku instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna.
W myśl art. 3 § 2 pkt. 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływana jako " p.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie w sprawie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
Stosownie natomiast do treści art. 52 § 1 p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Prawa Obywatelskich. Z kolei przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w kŧórej stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2).
Odnosząc powyższą regulację do niniejszej sprawy wskazać należy, iż skarżący z zachowaniem terminu wniósł zażalenie na postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]". Pomimo zaś niezakończenia postępowania odwoławczego w tym zakresie wniósł za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na powyższe postanowienie.
W tym miejscu podkreślić należy, że samo wniesienie środka zaskarżenia nie jest równoznaczne ze spełnieniem warunku, o którym mowa wart. 52 § 1 p.p.s.a.. O spełnieniu tego warunku można bowiem mówić dopiero po rozpoznaniu wniesionego środka zaskarżenia przez organ odwoławczy. Brak wyczerpania środków zaskarżenia (art. 52 § 1 p.p.s.a) ma miejsce również w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego po uprzednim wniesieniu środka zaskarżenia, przysługującego w postępowaniu administracyjnym, ale przed jego rozpoznaniem przez właściwy organ (p. postanowienie WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2004 r., o sygn. akt I SA 2813/03 (niepubl.).
Mając na uwadze powyższe, skargę wniesioną w niniejszej sprawie uznano za wniesioną przedwcześnie i niedopuszczalną. Z tych względów podlegała ona odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt.6 oraz § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.